Birçok kişi bilirken, Cibuti’de asgari ücret dünyanın en yüksekleri arasındadır, bazı insanlar bu Afrika ülkesine taşınmayı düşünmeleri gerektiğinden o kadar emin değiller. Bunun nedeni, Gurbetçilerin gelmeden önce bir iş bulmak zorunda kalacak olmalarıdır. Bunun vergiden muaf yargı yetkisi, istihdam endeksinin katılığı ve düşük işsizlik oranı gibi birkaç nedeni var.
Afrika’daki en yüksek asgari ücret
Cibuti, 2006 İş Kanunu’nun bir parçası olarak ulusal asgari ücreti kaldırdı. Bunun yerine, işverenler ve çalışanlar tarafından iş sözleşmelerinin bir parçası olarak belirlenen ücretlerle mesleki kategoriler yarattı. Ülkedeki kamu sektörü çalışanları ayda 35.000 DJF kazanıyor, bu da ayda 198 dolara eşdeğer. Asgari ücret en son 2015 yılında değiştirilmiştir.
Afrika’da ortalama ücret aylık yaklaşık 700 dolar iken, bölgede asgari ücretin daha yüksek olduğu ülkeler var. Örneğin Komor Adaları’nda asgari ücret ayda 55.000 Komor frangı. Son yasa asgari ücreti dört yılda bir değiştiriyor, bu nedenle düşük eğitim düzeyine sahip olanlar için bile hala adil bir ücret. Cibuti’de bu, Güney Afrika’da işsiz bir adamsanız, Güney Afrika’daki bir çalışandan daha uzun saatler çalışmanız gerektiği anlamına gelir.
Ülkede düşük bir işsizlik oranı var ve pek çok bölge sakini yoksulluk sınırının altında kazanıyor. Ancak GSYİH on beş yıldır yılda yüzde üç arttığı için ülke de büyüyor. Cibuti’nin Orta Doğu ve Afrika bölgeleri arasında istikrarlı bir köprü konumunda olması, onu önemli bir ekonomik oyuncu haline getiriyor. Aynı zamanda yabancı askeri üslere ve yardım kuruluşlarına ev sahipliği yapmaktadır. Bunlara ek olarak, ülke uluslararası insani yardım da alıyor ve çok sayıda çok uluslu şirkete ev sahipliği yapıyor.
Gurbetçiler gelmeden önce bir iş bulmalıdır
Başvuru sahiplerinin ülkede çalışabilmeleri için geçerli bir pasaporta, iki boş sayfaya ve sarıhumma aşısına sahip olmaları gerekmektedir. Cibuti’de iş fırsatları az olsa da, gurbetçiler genellikle gelmeden önce bir iş bulurlar. İşverenler, iş sözleşmelerini hazırlamalı ve yabancı çalışanlarının gerekli tüm belgelere sahip olmasını sağlamalıdır. Bir gurbetçiyi işe almak mümkün değilse, işverenler şirketleri ve hizmetleri hakkında bilgi vermelidir.
Ülkenin petrol ve gaz endüstrisi, gurbetçilerin en büyük işverenlerinden biridir. İşçi, idari ve yönetim rollerinde fırsatlar var. Eğitim ve dış yardım da uygun seçeneklerdir. Turizm şu anda aktif olmasa da, dünya ekonomisinin toparlanmasıyla yeniden başlaması bekleniyor. Gurbetçiler, seçtikleri pozisyonu güvence altına almak için Cibuti’ye varmadan önce bir iş bulmalıdır.
Vergiden muaf yargı yetkisi
Ek olarak, Cibuti vergiden muaf bir yargı bölgesidir, bu nedenle oradaki asgari ücret sosyal güvenlik katkılarından muaftır. Yabancı personelin herhangi bir vergi ödemesi gerekmez ve bazı işverenler sağlık sigortası sunar. Vergiden muaf olma durumu asgari ücreti de kapsar. Yabancı ziyaretçiler katı vize politikalarına tabidir. Cibuti’ye girmek için geçerli bir pasaportunuz ve onaylı bir biletiniz olmalıdır.
Cibuti’de vergisiz statü elde etmek için, ülkenin Vergi Müdürlüğü’ne kayıt olmalısınız. Kaydolmak için Kişisel Vergi Kimlik Numaranızı (PTIN) göstermelisiniz. Ardından, kazandığınız gelire göre vergi ödemeniz gerekecektir. Ayrıca, vergiden muaf ülkede sizin adınıza yazışmaları almaya yasal olarak yetkili olması gereken bir temsilci atamanız gerekir. Temsilci ayrıca genel dayanışma vergisinden de sorumlu olacaktır.
İstihdam endeksinin katılığı
İstihdamın Katılığı Endeksi (REI), istihdamı yöneten kuralların katılığının bileşik bir ölçüsüdür. İşe alma ve işten çıkarma, çalışma saatleri ve işgücü piyasası düzenlemeleri ile ilgili faktörleri içerir. 0 ile 100 arasında değişir ve daha yüksek bir değer daha katı düzenlemeleri gösterir. REI’nin hesaplanmasında güncel tarih ve günde bir dolardan az kazanan işçi sayısı kullanılır.
Cibuti’nin resmi işgücü piyasası, hizmet ve devlet sektörlerinin hakimiyetinde olmaya devam ediyor. Lojistik ve inşaatta fırsatlar olsa da, beceri eksiklikleri büyük bir sorun olmaya devam ediyor. Zayıf eğitim seviyeleri, iş dünyası için önemli bir kısıtlamadır ve bir ülkenin eğitim seviyesi, bölge için bölgesel ortalamanın altındadır. Etiyopya’da %86 ve Ruanda’da %96 olan ilkokula kayıt oranı Cibuti’de yalnızca %53’tür. Eğitimin iyileştirilmesi, hükümet için önemli bir politika önceliğidir ve ülkenin büyüme planları hızlandırılmış kalkınmaya odaklanmaktadır.
