Myanmar Asgari Ücret Komitesi, hazır giyim işçileri için daha yüksek ücretler için mücadele etmek üzere kuruldu. Bu makale, hazır giyim işçileri için artırılmış asgari ücretin olumlu ve olumsuz etkilerini vurgulamaktadır. Asgari ücret komitesinin nasıl çalıştığını da tartışıyor. Daha fazlasını öğrenmek için okumaya devam edin. Aşağıda ele alınması gereken diğer bazı sorular bulunmaktadır. Myanmar’daki asgari ücret komiteleri hakkında daha fazla bilgi için bu sayfayı ziyaret edin. Ama önce Myanmar Asgari Ücret Komitesi’nin neden gerekli olduğunu anlayalım.
Myanmar’daki asgari ücret komiteleri
Myanmar’daki çalışma bakanlığı günlük asgari ücreti 6.000 Ks’den (2,0 ABD Doları) 3.600 Ks’ye (2 ABD Doları) düşürdü, bu da uluslararası asgari ücret olan 1,30 Dolardan çok daha düşük. Uymamanın cezası bir yıla kadar hapis ve 500.000 kyatı aşmayan para cezasıdır. Ancak Myanmar’da asgari ücretle çalışmanın hala bazı avantajları var. Örneğin, Yangon’da bir işçinin günlük yaşam maliyeti günde 8.000 kyat (yaklaşık 8 $) kadar yüksek olabilir.
Asgari ücret ödülü, Yangon ve Mandalay’daki sanayi bölgelerinde bulunan emek-yoğun imalat işletmeleri tarafından şiddetli muhalefetle karşılandı. 2012’den bu yana bu sektörlerde sendikal faaliyetler ve grevler arttı. Myanmar’ın Hazır Giyim Üreticileri Derneği, yeni ücretin yatırımı etkileyeceğinden şikayet etti. Buna cevaben Dernek, asgari ücretin vasıfsız işçiler için endüstri ortalaması başlangıç ücretinin iki katı olmasını önerdi. Ayrıca fazla mesai ücretinin yüksek oranına işaret etti.
Myanmar Asgari Ücret Yasası, asgari ücretin iki yılda bir gözden geçirilmesini şart koşuyor. Pandemi ülke ekonomisini de etkilediği için Asgari Ücret Kanunu’nda değişiklik yapılmasına ilişkin işlemler ertelendi. Ancak hastalık stabilize olursa işlemler yeniden başlar. Myanmar’daki asgari ücret günlük 3.600 Ks’dir (2.0 ABD Doları), bu da işçi örgütleri tarafından talep edilen günde 4.000 kyat’a yakındır. Asgari ücretin ülke genelinde aynı olması amaçlanıyor ancak küçük aile işletmeleri ve stajyer deneme süresi çalışanları muaf tutuluyor.
Şu anda Myanmar Sendikalar Konfederasyonu (CTUM), Shan ve Kayin eyaletlerinde yaşam, sağlık ve eğitim maliyetlerini inceleyen bir anket yürütmüştür. CTU, son anketlerinde, sekiz saatlik çalışma için K7200 ve saat başına K900 asgari ücret önerme eğiliminde. Saatlik mevcut asgari ücret olan K4800, Mayıs ayında gözden geçirilecek. Bu nedenle, Myanmar’daki işçilerin ihtiyaçlarını karşılamak için asgari ücretin yükseltilmesi çok önemlidir.
Hükümet, normatif baskı uygulayan güçlü alıcılara rağmen hazır giyim sektöründe herhangi bir muafiyet olmaksızın asgari ücreti uygulamaya koydu. Yabancı yatırımcılar, Myanmar’ın düşük maliyetli iş gücü arzına ilgi duymaya devam ediyor. Böyle bir durumda, düşük maliyetli işgücü arzına yönelik kurumsal zorunluluklar, ücretleri ve çalışma standartlarını yükseltme taahhüdüyle çatışır. Dolayısıyla bu durum toplumsal seferberliği gerektirmektedir. Ancak, Myanmar’daki asgari ücretin hala küresel asgari ücretin çok altında olduğunu hatırlamak önemlidir.
ILO’nun İş Hukuku Reformu ve Kurumsal Kapasite Geliştirme programı, çalışma ilişkileri ile yabancı yatırım arasındaki bağlantıyı tanır. Programa destek ABD, Japonya ve Danimarka tarafından sağlanmaktadır. Bağışçılar, çalışma rejimini bir ülkenin yatırım ortamının önemli bir bileşeni olarak kabul eder ve genel olarak sürdürülebilir kalkınmasına katkıda bulunur. Bunu göz önünde bulunduran ILO, Myanmar’ın küresel üretim ağına yeniden entegrasyonunda doğrudan aracı bir rol üstlenmiştir.
Konfeksiyon işçileri için artan asgari ücret
Myanmar hükümeti, ülkedeki hazır giyim işçilerinin asgari ücretini artırma kararı aldı. Uluslararası Çalışma Örgütü’ne göre, artan asgari ücret yatırımı teşvik edecek ve çalışma ilişkilerini istikrara kavuşturacaktır. Bazı küresel hazır giyim markaları kararı memnuniyetle karşıladı ve değişikliği açıkça savundu. H&M ve Gap Inc. dahil olmak üzere bu şirketler, Myanmar’da üretilen ürünleri çoktan satın aldı. Ancak bazı fabrikalar şimdiden kapanma tehdidinde bulundu. Yeni asgari ücret, buzdağının sadece görünen kısmı olabilir.
Uluslararası Çalışma Örgütü’nün (ILO) yakın zamanda yaptığı bir araştırma, Myanmar’daki aylık asgari ücretin tekstil sektöründeki en düşük ücret olduğunu gösterdi. Ülkedeki işçiler altı gün çalışarak ayda yalnızca 67 dolar kazanıyor. Düşük ücret, ülkenin geniş iş gücü ve ucuz üretim maliyetlerinden kaynaklanmaktadır. Küresel giyim şirketleri, fiyatlarını belirlerken bunu dikkate almalıdır. Asgari ücret artırılmazsa, işçiler başka iş bulmak zorunda kalacak.
Myanmar’daki asgari ücret ayda yaklaşık 67 dolar olacaktır. Kamboçya ile karşılaştırıldığında, Myanmar’da asgari aylık ücret 90 ila 128 dolar arasında değişiyor. Aile şirketleri ve 15’ten az çalışanı olanlar hariç tüm işletmeler ve endüstriler için geçerli olacaktır. 1 Eylül’de yürürlüğe girecek. Yüksek yaşam maliyetlerine rağmen Myanmar, her yıl 1 milyar dolardan fazla giyim eşyası ihraç ediyor.
Uluslararası moda markaları doğrudan yabancı hazır giyim işçisi istihdam etmemektedir. Bunun yerine, üçüncü taraf tedarikçiler ve ikinci kademe fabrikalar kullanıyorlar. Bu gibi durumlarda işçi haklarını uygulamak zordur. Myanmar’da hazır giyim işçilerinin yüzde 90’ı kadın. Hazır giyim işçilerinin çoğu, başkentin dışındaki küçük kasabalardan geliyor ve fırsatlar için Yangon’daki hazır giyim üretim merkezine taşınıyor. İşçilerin çoğu, diğer hazır giyim işçileriyle birlikte yurtlarda çalışırken, birçoğu maaşlarını eve gönderiyor. Sonuç olarak, birçoğu askeri darbenin ardından özellikle savunmasız durumda.
Myanmar’daki hazır giyim işçileri için artan asgari ücret, emek endüstrisinde tartışmalı bir konu. Hazır giyim fabrikalarının çoğu örgütlenmemiş olsa da, bazıları sendikalaşmıştır ve çalışma koşullarının şekillenmesinde önemli bir rol oynamaktadır. 2015 yılında, hazır giyim işçilerinin kitlesel grevlerinin ardından asgari ücret belirlendi. Sendikalar, yönetimin Covid-19 sendika karşıtı yasayı sendikaları bozmak ve yerel liderleri sindirmek için kullandığını iddia etti. Myanmar Çalışma Departmanına ücretle ilgili bir dizi bireysel şikayet de sunuldu.
Myanmar hükümeti, hazır giyim sektöründe muafiyetsiz bir asgari ücret getirmek için adım attı. Bu adım tartışmalı olmuştur çünkü çok uluslu şirketler tarihsel olarak yerel iş gücünün ihtiyaçlarını göz ardı etmiştir. Tedarik zincirindeki şeffaflık eksikliği, hükümet sessiz kalırken, yabancı yatırımcıların Myanmar’daki düşük ücretli işgücünü sömürmesine izin verdi. Ancak, uluslararası yatırımcıların baskısına rağmen, hükümet muafiyet olmaksızın asgari ücreti kanunlaştırmaya karar verdi.
Artan asgari ücretin hazır giyim işçileri üzerindeki olumsuz etkileri
Hükümet, yüksek üretim maliyetini telafi etmek için asgari ücreti artırmayı düşünüyor. Şu anda Güneydoğu Asya’da Tayland’ın ardından en düşük ikinci maaş. Bununla birlikte, hazır giyim işçileri için iyi bir çalışma ortamı yaratarak ülkeye DYY çekmek çok önemlidir. Ücret artışına rağmen, hazır giyim fabrikalarının yalnızca %39’u yerel halka ait. Artan ücretler işverenler üzerinde baskı oluşturacak ve daha pahalı üretime neden olacaktır.
Myanmar’daki işçilik maliyetlerinin 2018’de yüzde 33 artması bekleniyor ve kaynak bulma maliyetlerinin de benzer bir hızda artması bekleniyor. Artan asgari ücret, geçen yıl birçok sendikanın savunduğu yüzde 55’lik artışın hala çok altında. Yeni asgari ücret memnuniyet verici bir gelişme olsa da, pek çok hazır giyim fabrikası sahibi, artan maliyetin işçiler için çok fazla olduğundan endişe ediyor. Yasa ayrıca işletmelerin yüzde 200’ünü zaman içinde ödemesini şart koşuyor.
Progressive Voice tarafından yakın zamanda yapılan bir ankete göre, çalışanların %61’i asgari ücretteki artışın olumsuz bir etkisi olduğuna inanıyor. Temel gıda ve emtia fiyatlarındaki artış, işçilerin huzursuzluk hissetmelerine ve morallerinin düşmesine neden oldu. Ancak artış, bir fabrikanın tamamen kapanmasıyla sonuçlanmadı, ancak binlerce işçiyi etkiledi. Ayrıca, ikramiye ve teşvikleri azalttı ve fabrika sahiplerinin işe geç kalmaları halinde işçilerin maaşlarını kesmelerini engelledi.
Artan ücretler, toplumsal huzursuzluğa rağmen daha hoşgörülü bir çalışma ortamı da yarattı. Son yıllarda Myanmar, hazır giyim ürünleri ihracatında hızlı bir artış gördü ve 2010 ile 2014 yılları arasında ihracat gelirlerini neredeyse ikiye katladı. Ancak, ülkenin tekstil sektörünün 8-on milyar ABD doları ihracat hedefine ulaşması için daha kat etmesi gereken çok yol var. . Myanmar’ın geniş bir üretim potansiyeli var, ancak altyapı eksikliği, yetersiz güç kaynağı ve yolsuzluk, ülkede iş yapmayı zorlaştırıyor.
Bu arada, hükümet, işletmeler arasında üretkenliği ve etkinliği teşvik etmek için bir asgari ücret politikası geliştirmelidir. Ücret yapısından kaynaklanan istihdam kaybını önlemek için düşük gelirli işçilerin ihtiyaçlarını ve toplumsal cinsiyet eşitliğini de dikkate almalıdır. Bu politika, işçilerin endişelerini ele almalı ve dengeli bir işgücü piyasasının korunmasına yardımcı olmalıdır. Bu nedenle asgari ücret artırılmalı, ancak ülke ekonomisi için iyi bir yatırım olmasını sağlamak için uygun önlemlerle takip edilmelidir.
Bununla birlikte, artırılmış bir asgari ücretin ekonomi üzerinde olumsuz etkileri olabilir. Ekonominin üretkenliğini azaltabilir ve bu da firmaların karlılığını etkileyebilir. Ayrıca olumsuz istihdam etkilerine neden olabilir. Bazı araştırmalar, asgari ücret mevzuatının ulusal ekonomilerin büyümesini teşvik edebileceğini öne sürdü. Ancak istihdam piyasası üzerinde de olumsuz etkileri var. Myanmar’da asgari ücret yasaları firmaların istihdamında ve karlılığında azalmaya neden olabiliyor.
