Juliane Koepcke, Amazon yağmur ormanlarının en etkileyici ve büyüleyici hayatta kalma hikayelerinden birine sahip. İnanılmaz şans, hayatta kalma kararlılığı ve babasından öğrenilen bazı temel hayatta kalma eğitimi, onun mucizevi hikayesinde rol oynadı. Bunların hiçbiri olmadan, genç Alman Perulu için son çok farklı olabilirdi.
LANSA Uçuş 508
1971’de Juliane, Peru Amazonlarında Pucallpa’da çalışan babası gibi bir zoolog olmak için lisede okuyan 17 yaşında bir kızdı. Noel arifesiydi ve babasını görmeye giderken LANSA 508 numaralı uçuşa binmişti. Kötü hava ve fırtına raporları pilotlara iletildi. Ancak tatil zaman çizelgesine uyma baskısı nedeniyle uçuş planlandığı gibi devam etti.
Bunun feci bir hata olduğu ortaya çıktı. Kalkıştan yaklaşık 60 dakika sonra, uçağa Amazon yağmur ormanlarının 21.000 fit üzerinde güçlü bir türbülansın içinden uçarken yıldırım çarptı. Dehşete kapılmış olan Juliane, yolculuk boyunca yanında oturan annesine sarıldı. Yıldırım çarpması sonucu, kanat alev aldı ve ayrıldı, bu da uçağın parçalanmasına ve aşağıdaki dağlık araziye çarpmasına neden oldu. Juliane uçaktan kara gecenin soğuk havasına çekildi ve hala koltuğuna bağlı halde iki milden fazla yere düştü.
Mucizeler Hala Gerçekleşiyor
Mucizevi bir şekilde, on saat sonra orman zemininde canlı olarak uyandı. Hava basıncını patlatan kılcal damarlardaki ani değişiklik nedeniyle gözü hasar gördü. Gözünün yanı sıra köprücük kemiği kırığı, kolunda derin bir kesik ve ciddi bir beyin sarsıntısı yaşıyordu.
Juliane, o günün geri kalanını bilincini yitirerek geçirdi, bağlı olduğu koltuktan kendini kaldıramayacak kadar yaralı ve zayıftı.
Sonunda gücünü geri kazandığında, ilk önceliği annesini bulmaktı. Gözlükleri çıkarılmış ve bir gözü şişmiş kapalıyken aramanın çok zor olduğu ortaya çıktı ve üzücü olanı kabul etmek zorunda kaldı, ama annesini bir daha göremeyecek olması kaçınılmaz gerçeği.
tatlı rızık
Sonraki sekiz gün, enkazdan yiyecek olarak kurtardığı bazı tatlılarla birlikte, ormanda zayıf bir şekilde tırmanarak geçti.
Birkaç gün geçtikten sonra, tepedeki kral akbabaların sesini duydu ve yere gömülüp düştükten hemen sonra öldürülen diğer birkaç yolcunun cesetlerini bulmayı başardı.
Söylemeye gerek yok, Amazon’da böcek ısırıklarından kaçınmak en iyi durumda bile zor bir iştir… ama Juliane için geceleri özellikle zordu: sayısız ısırık yüzünden nadiren uyuyabiliyordu ve hızla daha da zayıflıyordu.
Kol Kötüleşiyor
Bir akarsuya rastladı ve babasının nehirden aşağı medeniyete giden suyu takip etme konusundaki sağlam hayatta kalma tavsiyesini hatırlayarak, sonunda bir dıştan takmalı motor ve bir benzin deposu ile tamamlanmış bir kanoya rastladı. Bu aşamada, kolundaki yara enfeksiyon kapmış ve kurtçuklar tarafından istila edilmişti.
“Babamı ormanda bir solucan köpeğini benzinle iyileştirirken gördüğümü hatırlıyorum. Biraz benzin aldım ve üzerime döktüm. Dışarı çıkmaya başladıklarında solucanları saydım. Kolumda 35 tane vardı.” Juliane Koepcke, The News and Courier – 9 Ocak 1972
Tekneyi çalmak istemeyen Juliane, sonunda bir kampa giden bir tepeyi takip etme gücünü topladı. Orada birkaç saat yattı, ağaçlarda işlerini yapan kurbağaları izledi. Aç karnına onları izlerken, onları yemeyi düşündü, ancak hiçbirini yakalayacak gücü bulamadı. Daha sonra bunların zehirli ok kurbağaları olduğunu keşfetti ve onlara akşam yemeği yapsaydı, zehirli salgılarını yutmaktan neredeyse kesinlikle ölecekti.
kurtarma
Kısa bir süre sonra, onu orada yatarken keşfeden ve nehirden aşağı inmek için çok geç olduğu için yaralarına ellerinden gelenin en iyisini yapan erkeklerin yaklaştığını duydu.
Ancak ertesi gün, yedi saatlik bir tekne yolculuğunun ardından, ilk varış noktası Pucallpa’ya uçağa binmeden önce, tıbbi yardım ve yiyecek alarak birkaç gün kaldığı küçük bir misyoner tesisine geldi. sonunda babasıyla tanışır.
92 yolcu ve mürettebattan Juliane hayatta kalan tek kişiydi. Daha sonra, annesi de dahil olmak üzere yolcularından 14’ünün düşüşten sağ kurtulduğu, ancak sonraki günlerde kurtarılmayı beklerken öldükleri keşfedildi. Uçağın kalıntıları hala orijinal kaza yerinde bulunabilir, ancak çok şükür Juliane’in yardımıyla tüm yolcuların cesetleri kurtarıldı ve Yarinacocha’daki bir mezarlığa defnedildi.
Film, Belgesel ve Biyografi
Juliane şimdi Almanya’da yaşayan bir biyolog. Hikayesi, birlikte yazdığı 1974 İtalyan filmi “I miracoli accadono ancora (Mucizeler Hala Oluyor)”da ve daha sonra 1998’de beğenilen “Julianes Sturz in den Dschungel” (kelimenin tam anlamıyla Juliane’s Freefall into the Jungle, ancak Wings olarak adlandırıldı) filminde dramatize edildi. of Hope)”, Werner Herzog tarafından yazılmış ve yönetilmiştir. Hayatı doğrulayan otobiyografisi, “Als ich vom Himmel fiel (Gökten Düştüğümde)” 2011’de yayınlandı ve Corine Edebiyat Ödülü’nü kazandı.
