Papua Yeni Gine’de işverenler işçilerine hükümetin zorunlu kıldığı asgari ücretten daha az ödeme yapamaz. Aksi takdirde, hükümet tarafından cezalandırılabilirler. Asgari ücret aylık olarak, haftalık ücretin standart çalışma saatleriyle çarpımı esas alınarak hesaplanır. Yani asgari ücret haftalık ücretin 4,33 katı. Papua Yeni Gine’de ister bir otelde, ister bir restoranda veya bir şantiyede çalışın, asgari ücreti almaya hakkınız var.
Anker Referans Değerleri
Küresel Geçim Ücreti Koalisyonu kısa bir süre önce dünya çapında geçim ücretlerini ve gelirleri ölçmek için yeni bir metodoloji duyurdu. 40 farklı kıyaslama çalışmasından elde edilen verilere dayanan Anker Referans Değerleri, bir ülkenin asgari ücret ve gelirine ilişkin son derece güvenilir bir tahmin sağlar. Bu değer tahminleri, belirli bir ülkede yaşayan insanların yaşam kalitesine dair içgörü sağlamak için yoksulluk sınırlarının ve asgari ücret oranlarının ötesine geçer.
Anker Metodolojisi, geçim ücretlerini ve diğer ücret türlerini hesaplamak için son teknoloji bir yaklaşımdır. Koalisyon, ülkeye özgü yaşama ücreti tahminlerinin sayısını artırmak için çalışıyor. Koalisyon, sosyal standart sistem belgelendirme kuruluşlarının bu ülkeye özgü yaşam ücreti tahminlerini doğrularken kullanmaları için bir kılavuz belge yayınladı. Bu belgeler, bireysel standart sistem spesifikasyonları ve diğer ulusal yönergelerle birlikte kullanılmalıdır.
Papua Yeni Gine’de asgari ücret devlet tarafından belirlenir ve hiçbir işçiye bu miktardan daha az ödeme yapılamaz. Hükümet asgari ücrete uymayan işverenleri cezalandırabilir. Asgari ücret, haftalık ücretin ve haftalık çalışılan standart saatin 4,33 katıdır. Bu aylık ücret miktarı, sektöre bağlı olarak yaklaşık olarak 1.593 PGK veya 460 ABD Dolarına eşdeğerdir.
Papua Yeni Gine’nin asgari ücreti
Papua Yeni Gine’de hükümet, hiçbir işçinin daha az kazanmasına izin verilmeyen bir asgari ücret belirlemiştir. İşçilerine asgari ücreti ödemeyen herhangi bir işveren, hükümet tarafından cezalandırılabilir. Aylık asgari ücret, haftalık ücretin 4,33 katının standart çalışma saatine bölümüdür. 2013’te Papua Yeni Gine’de asgari ücret 192 ABD dolarıydı. 2008’de asgari ücret 60,3 ABD dolarıydı.
PNG tabanlı şirketler, küresel kazanç üzerinden vergilendirilir. PNG tabanlı olmayan şirketler, yalnızca PNG’de kazanılan gelirler üzerinden vergi ödemek zorundadır. Pasif olmayan sakinler, PNG’den elde edilen pasif gelir üzerinden WHT’ye tabidir. Temettü, faiz veya telif ödemelerini ödeyen kişi stopaj vergisi almalı ve PNG Dahili Gelir Komisyonuna havale etmelidir. Bireyler için vergi oranı, 12.500 PGK’ya kadar vergiye tabi gelir için yüzde 22’dir. PGK 12.500 ile PGK 20.000 arasındaki gelirler için vergi oranı yüzde 35’e çıkıyor.
MWB’nin bileşimi
Sömürge sonrası bir bağlamda, miras alınan kurumlar sömürgeci değerleri ifade edebilir ve sömürge sonrası toplumları şekillendirebilir. Örneğin Papua Yeni Gine’de MWB’nin bileşimi ücret belirleme sistemini yeniden şekillendiriyor ve ülke nüfusunun çalışma koşullarını etkiliyor. Bu makale PNG’de MWB’nin gelişimini inceliyor ve PNG’de bir ücret kuruluna sahip olmanın neden önemli olduğunu inceliyor.
PNG 1975’te bağımsızlığını kazandıktan sonra, sanayileşmeyi teşvik etmek için piyasa güçlerine dayanan açık bir ticaret politikası uyguladı. 1970’ler, ithalat ve uluslararası işlemler üzerindeki nispeten düşük vergilerle hükümetin çok az müdahalesine tanık oldu. İthalat kotaları ve yasakları da etkisizdi ve imalat malları üzerindeki tarifeler %10 ila %18 arasında değişiyordu. Bu dönemde PNG’nin ekonomisi, doğal kaynakların ihracatındaki patlamadan yararlandı.
MWB’nin ücret sabitleme sistemi
Bu makale, MWB’nin PNG’deki ücret belirleme sistemini incelemeyi ve bu özel kurumun ülkenin bağımsızlık sonrası işgücü piyasasında nasıl işlediğine dair daha iyi bir anlayış sağlamayı amaçlamaktadır. Bunu yaparken kurumun göze çarpan özelliklerini, amacını, üyelik yapısını ve çeşitli ücret belirlemelerini vurgulamaktadır. Ücret kurullarının işgücü politikalarını şekillendirmede ve PNG’deki işverenler ve işçiler arasında eşitliği teşvik etmede kilit bir faktör olduğunu savunuyor.
Uluslararası Çalışma Örgütü, ekonomideki enflasyona ve ortalama ücretlere ayak uydurmak için asgari ücret oranının her yıl gözden geçirilmesini tavsiye ediyor. Bu, 1970’lerde MWB tarafından izlenen bir uygulamaydı, ancak 1992’de Papua Yeni Gine’deki tipik bir hane halkı için bir sepet malın maliyetini ölçen Tüketici Fiyat Endeksi’ne (TÜFE) bağlandığında durduruldu.
Ne olursa olsun, MWB, asgari ücreti belirlemek için Ulusal Üçlü Konsey’e diğer herhangi bir ulusal pazarlık süreci yönteminden çok daha iyi bir alternatiftir. NPTC’nin ücretleri ve ödenekleri etkileme yetkisi olmasa da, NPTC bunu yapamayabilir. Bu nedenle düşük maaşlı özel sektör çalışanları, Başbakan Peter O’Neill’ın siyasi liderliğinin değişmesi için ancak dua edebilir.
ikramiyeler
Papua Yeni Gine’de ikramiyeler, çalışanın yıllık maaşının yüzde 3’ü ile yüzde 6’sı arasında değişebilir. En yaygın ikramiye türleri bireysel performansa dayalı ve şirkete dayalıdır ve her birinin miktarı çalışanın rolüne göre değişir. Ayrıca, önemli bir dönüm noktasına ulaşan çalışanlara genellikle hedefe dayalı ikramiyeler verilir. Bonus türü ne olursa olsun, bu ülkede iyi ödeme almak mümkündür.
Papua Yeni Gine’de ortalama saatlik ücret 24 PGK. Bu, mütevazı bir yaşam tarzını sürdürmek için fazlasıyla yeterli. İşsizlik oranlarının yüksek olduğu bir ülkede ikramiyeler özellikle değerlidir. Asgari ücrette ikramiyeler, işverenlerin kaliteli çalışanları çekmesi ve iyi personeli elinde tutması için bir yoldur. Papua Yeni Gine’nin asgari ücreti diğer birçok ülkede ortalamanın üzerindedir, bu nedenle daha fazla kazanmak istiyorsanız, bunun için çok çalışmaya hazır olun.
Papua Yeni Gine’de çalışanlara sağlanan faydalar farklı şekilde vergilendirilir. Hisse senedi opsiyonları gibi bazı faydalar vergiden muafken, diğerleri tam değerinde vergiye tabidir. İkramiye olarak konut alan çalışanlar, konut yardımlarının vergisel etkilerini göz önünde bulundurmaya özen göstermelidir. Bir şirket, çalışanlarına konut yardımı ödemekle yükümlü iken, bu avantajı çalışanlara sunmak da avantajlı olabilir.
Kurumlar vergisi
PNG’nin Şirketler Yasası, diğer yetki alanlarında şube olarak da bilinen bir denizaşırı şirketi tanımlar. Vergi makamlarının tavsiyelerini kullanarak, yabancı bir yatırımcı PNG’de bir ticari işletmeyi bünyesine katabilir. Şirket faaliyetleri arasında hesapların hazırlanması ve denetçilerin atanması, hissedarlar toplantıları, müdürlük görevleri ve tasfiye bulunmaktadır. Devlet, şirketlerin faaliyetlerini denetler ve düzenler.
Genel olarak, PNG merkezli bir şirket tüm küresel kazançlar üzerinden kurumlar vergisi öderken, PNG tabanlı olmayan şirketler yalnızca yerel gelirleri üzerinden vergi öder. Bazı durumlarda WHT, PNG’de pasif olmayan bir sakin tarafından kazanılan pasif gelir için geçerlidir. Böyle bir durumda, temettü, faiz veya telif ödemelerini ödeyen kişi geçerli vergiyi kesmeli ve IRC’ye havale etmelidir. İki farklı vergi oranı vardır: mukim bir şirketin vergiye tabi geliri üzerinden 12.500 PGK’ya kadar %30 vergi ödemesi gerekir ve mukim olmayan bir şirket yüzde 48 ödemek zorundadır. Bazı durumlarda, şirket madencilik, petrol veya gaz operasyonlarıyla uğraşıyorsa oranlar daha yüksektir.
Devlet, ülkede iş kurması için teşvikler sunuyor ve vergi muafiyetlerinden yararlanabiliyorlar. 100’den fazla işçi çalıştıran firmalar vergi indiriminden yararlanabiliyor. Ayrıca, öncü endüstriler şirket gelir vergisinden muaftır. Şirketler ayrıca yeni mamul mal üretmeleri halinde ihracat teşviki için başvurabilirler. Bu vergi teşviki, yerel işletmelerin denizaşırı pazarda yabancı şirketlerle rekabet etmesine yardımcı olur.
