Rusya’daki asgari ücret, diğer birçok ülkeden çok daha yüksektir. Resmi asgari ücret aylık 190 dolardır, ancak bölgeye bağlı olarak ayda 350 ila 450 dolar arasında olabilir. Genel olarak konuşursak, yaşam giderleri ucuz değildir – süt ve ekmek yaklaşık bir dolar, sığır eti ve domuz eti kilosu sırasıyla yaklaşık 10 ve sekiz dolar. Ve benzinin litresi yaklaşık 0,25 sent. Yani, Rusya’da asgari ücret nispeten yüksek olsa da, yine de idare edebilirsiniz.
Moskova ve St. Petersburg diğer bölgelere göre daha yüksek asgari ücret seviyelerine sahip
Moskova ve St. Petersburg’daki asgari ücret ulusal ortalamanın üzerindedir. Bölgenin işgücü piyasası çeşitlidir; çalışan nüfusun %60’ından fazlası engellidir ve birçok sendika üyeleri için tavizler vermektedir. Çalışmak için asgari yaş 18’dir, ancak belirli yaz işleri için düşürülebilir. Benzer şekilde, çocuklar eğitimlerinin bir parçası olarak sirk gösterileri veya başka işler yapabilirler, ancak asgari yaş hala 16’dır. Rusya’daki iş kanunu çocuk işçiliği konusunda oldukça katıdır ve eşit iş için erkekler kadınlardan üçte bir oranında daha az almaktadır. Kullanılan işe alım yöntemleri de maaşlarda etkendir. Kadınlar genellikle düşük maaşlı işler alırken, erkekler genellikle daha yüksek maaşlı pozisyonlar için işe alınır.
Sonuç olarak, St. Petersburg ve Moskova’daki asgari ücret, Rusya’nın diğer bölgelerine göre daha yüksektir. Ancak bu, bu şehirlerdeki maaşların Rusya’nın geri kalanındakilerle karşılaştırılabilir olduğu anlamına gelmez. Çoğu bölgede asgari ücret ayda 100 doların altındadır, ancak başkentlerde asgari ücret önemli ölçüde yüksektir. Ve Rus vatandaşlarının daha yüksek beklentileri ve beklenenden daha yüksek maaşları olduğu için, bu şehirler ülkenin geri kalanından daha yüksek maaşlara sahip.
Şehirlerin ekonomisi, hükümet kurumlarının karmaşık bir sistemidir. Moskova ve St. Petersburg, Rusya’nın diğer bölgelerine göre daha yüksek asgari ücret seviyelerine sahip olsa da, hükümet kalitesinde hala önemli bir fark var. Eğitim ve istihdam olanakları açısından, St. Petersburg ve Moskova, ulusal asgari ücretin iki katından fazlasına sahiptir. Ancak, daha yüksek maaşlarına rağmen, birçok işçi bu bölgelerde iş bulmakta zorlanıyor.
Rusya ekonomisi, Sovyetler Birliği’nin dağılmasından bu yana büyük dönüşümler geçirdi. Ülke, merkezi planlı bir ekonomiden piyasaya dayalı bir ekonomiye geçti. Bununla birlikte, son yıllarda ekonomik büyüme duraksasa da, Rusya devlet ağırlıklı bir ekonomi olmaya devam ediyor ve servetin büyük bir kısmı yetkililerin elinde. Bununla birlikte, hükümet son zamanlarda asgari ücret zammı ve emeklilik maaşlarını artırdı.
St. Petersburg ve Moskova’da yaşamanın maliyeti nispeten düşüktür. Bir otelde tek bir gece ortalama 2.850 rubleye mal oluyor. Bir kişilik öğle yemeği 500-600 rubleye mal oluyor. Bu miktar bir haftalık masrafları karşılamaya yetmeyebilirken, Moskova ve St. Petersburg’daki asgari ücret en az beş gün rahat yaşamak için fazlasıyla yeterli. Ancak pahalı restoran veya gece kulüplerinin masraflarını karşılamaya yetmiyor.
Rusya’da tatil ücreti, asgari ücretleri etkileyen bir başka faktördür. 2021 itibariyle Rusya’da 14 resmi tatil vardır. İşverenler bu günlerde normal günlük ücretinin %200’ünü ödemekle yükümlüdür. Liste sık sık güncellenmektedir ve Moskova ve St. Petersburg’daki işverenler çalışanlarına yılda en az 28 gün ücretli izin vermek zorundadır. Bazı durumlarda ek ücretli izne izin verilir.
Asgari ücret yıllık ortalama maaşın %42’si olarak belirlenir.
29 Aralık 2020 tarihli federal yasaya göre Rusya’da asgari ücret ve yaşama ücreti yeni bir formüle göre hesaplanacak. Asgari ücret, her yıl Rusya Ulusal İstatistik ofisi Rosstat tarafından hesaplanan bir önceki yılın medyan maaşının %42’si olarak belirlenir. Buna ek olarak, bir önceki yılda Rusya Federasyonu için geçim asgari geliri kişi başına düşen gelirin %44,2’si olarak belirlenmiştir. Bu seviyeler her beş yılda bir gözden geçirilecektir.
Rus İş Kanunu, istihdam kurallarını ve düzenlemelerini belirler. Çalışma koşullarını, ücretleri, tatilleri, fazla mesaiyi, yıllık izinleri ve istihdam ilişkilerini belirtir. Standart çalışma haftası 40 saatten fazla olamaz. Fazla mesai saatleri normal ücretin iki katı oranında tazmin edilmelidir. Maaş, bordro dönemini takip eden 15 gün içinde ödenmelidir. Ayrıca, iki gün içinde dört saatin üzerindeki her çalışma saati için fazla mesai ücreti ödenmesi gerekir.
Rus çalışanlar, hastalık veya yaralanma durumunda ücretli hastalık izni alma hakkına sahiptir. Hastalık halinde işveren, işçiye ilk üç gün için hastalık izni ödeneği ödemek zorundadır. Ödeneğin miktarı hizmet süresine ve gün sayısına bağlıdır. Ancak, çalışanın aylık ücretinin yüzde yirmisini aşamaz. Rus hükümeti bu koşulları işçiler için asgari ücret olarak görüyor.
Asgari ücret önemli ölçüde artmasa da, ülkedeki çoğu işçi için hala önemli bir para miktarı. Rusya’daki yeni asgari ücret, AB ülkelerindeki ortalama maaşın yüzde dört altında olan medyan maaşa dayanmaktadır. Rusya’daki ortalama maaş, ülkedeki ortalama maaştan biraz daha düşük – ayda 42.263 ruble. Ancak bu düşük seviye, yaşam maliyetlerini karşılamak için fazlasıyla yeterli.
1999’da Rus hükümeti yaklaşık 40 milyon kişiyi istihdam etti. İşsizlik yardımları büyük ölçüde yoktu çünkü birçok insan para ödemeden işlerinde kalmayı seçti. İşsiz kalanlara on iki hafta için ortalama maaşlarının yüzde 75’i, dört ay için yüzde altmışı ve bir sonraki yıl için yüzde kırkı oranında işsizlik maaşı verildi. Çalışanın bakmakla yükümlü olduğu her kişi, işçinin aylık asgari ücretinin yüzde onunu alma hakkına sahiptir. Ödemeler maaş üzerinden yüzde iki bordro vergisinden ödenir.
2014 yılında hükümet, yabancı işçilerin sömürülmesini yasaklayan bir kararname çıkardı. Bu kararname, birçok yabancı tekstil işçisinin Rus ve Çinli meslektaşları tarafından sömürülmesi nedeniyle çıktı. Sonuç olarak Yeltsin, yabancı işçilerin Rus tekstil endüstrisinde sömürülmesini yasakladı. Vladivostok’ta Rus ve Çinli işçilere saat başı on bir sent gibi düşük bir ücret ödeniyordu.
İngiltere’nin asgari ücreti, tüketici fiyat endeksine bağlıdır. Genç işçiler için asgari ücret, son durgunluk sırasında donduruldu, ancak bu, gençleri istihdamda tutmuş olabilir. Ancak, bu tür bir esneklik kafa karışıklığına neden olabilir ve uyumsuzluğa yol açabilir. Rusya’da asgari ücret 2009’dan bu yana yüzde 4 arttı.
Asgari ücret siyasi olarak yüklü ve yönetimi karmaşık. Bu asgari ücret politikalarının ne kadar etkili olduğunu belirlemek için karşılaştırmalı kanıtlar oluşturmak da zordur. Bununla birlikte, asgari ücretler, yoksullukla mücadele politikasının kabul edilen bir parçası haline geldi ve düşük ücretin uç noktalarıyla mücadele etmek için geniş çapta uygulandı. Ancak oranlar ve yapılar ülkeler arasında büyük farklılıklar gösterir. Bazı ülkelerde uzmanlar hükümetlere asgari ücret oranları konusunda tavsiyelerde bulunur ve farklı işçi grupları için farklı oranlar kullanılır.
