Moğolistan’daki Asgari Ücretin ne olduğundan emin değilseniz, bunu okuyun. Ücretlilere aylık olarak ödenen asgari ücrettir. Moğolistan’ın asgari ücret yasasına göre, bu miktar toplu sözleşme veya bireysel sözleşme ile azaltılamaz. Asgari ücret yükseltilene kadar, bir çalışan 45.000 MNT kadar kazanabilir. Ancak aşağıda özetlenen bazı istisnalar vardır.
Bütçe
Moğolistan hükümeti yeni bir asgari ücret için bir bütçeyi onaylamanın eşiğinde. Tedbir, yoksul ve savunmasız kişilerin geçim kaynaklarını iyileştirmelerine yardımcı olmak için tasarlanmıştır. Bütçe, bu grupları hedefleyecek ve beklenmedik gelirlerden bazılarını kurtaracaktır. Bununla birlikte, genişletilmiş çocuk parası desteği programının tam olarak kullanılması, hükümetin kaçınmayı amaçlaması gereken enflasyonist baskılara yol açacaktır. 2022’nin ek bütçesi, yoksullar da dahil olmak üzere savunmasız gruplara odaklanacak.
Komite Uzmanları, Moğolistan’dan çocuk sorunlarına tahsis edilen devlet bütçesi hakkında ek bilgi vermesini istedi. Ayrıca, alt konulara ilişkin bütçe tahsislerine ilişkin ayrıştırılmış veriler talep ettiler. Bir Uzman, ülkenin tavsiyeleri takip edecek bir yapıya sahip olup olmadığını sordu. Başka bir Uzman, sokak çocuğu haline gelen genç çobanları desteklemek için önlemler olup olmadığını sordu. Ayrıca, aileleri küçük işletmeler kurma konusunda desteklemeye yönelik iş yaratma programları ve politikaları hakkında sorular sordular. Yanıtları inceledikten sonra, Moğol hükümetinin resmi yazılı sonuçlarını sunması bekleniyor.
Yoksulluktan mustarip durumunun bir sonucu olarak Moğolistan, ekonomik büyümeyi teşvik etmek için asgari ücret dayattı. Bu ücret dünyanın diğer ülkelerinden daha yüksek, ancak yine de yoksulluk sınırının altında. Ancak ülke, asgari ücreti ödemeyen işverenleri cezalandırmak için bazı önlemler aldı. Moğolistan’daki mevcut asgari ücret, kamu sektöründe ayda 192.000 Moğol togrogu (87 $). En son 1 Eylül 2013’te revize edilmiştir.
Moğolistan hükümeti, yoksulların yaşam koşullarını iyileştirmek için çeşitli sosyal projeler üstlendi. Ancak, yoksulluk ve işsizlik Moğolistan’da kritik sosyal sorunlar olmaya devam ediyor. Ulusal Çocuk Gelişimi Eylem Planı’nın yürürlüğe girmesiyle, hükümet bu alanda önemli ilerlemeler kaydetmiştir. 1996’dan 2000’e kadar ek önlemler ve faaliyetler başlatıldı. Ulusal mevzuatını da Çocuk Haklarına Dair Sözleşme’nin ruhuna uygun olarak geliştirmiştir. Moğolistan hükümeti, yaşam kalitelerini iyileştirmek için yoksulların yaşam koşullarını iyileştirmeye kararlıdır.
Engelliler için istihdam büroları
Moğolistan, kuzeyde Çin ve Rusya ile sınır komşusu olan ve muhteşem bir manzaraya ev sahipliği yapan karayla çevrili bir ülkedir. Dünyanın en az nüfuslu ülkesi olan Moğolistan, en düşük yoksulluk oranlarından birine sahip. Bu ülke aynı zamanda insanlık tarihinin en büyük imparatorluğunu kuran Cengiz Han’ın da doğum yeriydi. Ekonomisi büyük ölçüde tarım ve turizme bağlıdır. Ülke nispeten müreffeh olmasına rağmen, göçebe bir zihniyetten daha kentleşmiş bir topluma tamamen geçiş yapması için hala uzun bir yolu var.
Moğolistan Komite Uzmanı HYUNG SHIK KIM, ülkenin Sözleşme’yi uygulama konusundaki genel yaklaşımını zorlayan mevcut engellilik tanımıyla ilgili endişelerini dile getirdi. Ayrıca, engellilik kavramının kökleri hâlâ tıbbi modele dayanmaktadır ve Moğollar engelli insanlara karşı önyargılı bir görüşe sahiptir. İnançlarına göre engelliler atalarının işlediği günahların cezasını çekiyor. Moğolistan Komite Uzmanı, ülkenin diyalogda tartışılan konuları engellilerin haklarına ilişkin yeni bir yasa taslağına dahil etmesini önerdi. Gelecekte taraf Devlet, Komitenin tavsiyelerini uygulamaya devam etmeli ve çözülmemiş sorunları ele almalıdır.
Bir heyet, engelli kişiler için mevcut olan araçları, bu kişilerin çalışma saatlerini sınırlamanın gerekçesini ve gelir kaybının tazminini sordu. Heyet, mahkeme yükümlülüklerini yerine getirmeyen işverenlerden alınan cezalardan da endişe duyuyordu. Sosyal güvenlik ödeneklerinin temel insan ihtiyaçlarını karşılamadığına dikkat çekildi. Moğolistan’da engelli nüfusa asgari ücret ödenmesini sağlayacak herhangi bir mekanizmanın bulunmadığına da dikkat çekildi.
vergiler
Moğolistan’daki kişisel gelir vergisi, temel sosyal refah programının önemli bir bileşenidir. Moğolistan’da ikamet eden herkes için zorunludur ve çalışanlardan tahsil edilir. Moğolistan Sosyal Güvenlik Sigortası (SHI) programı, tüm çalışanların aylık brüt ücretlerinin %12,5’ini SHI’ye ödemesini gerektirir. SHI’ye minimum aylık katkı 192.000 MNT’dir (115 $). İşverenler, çalışanlarının brüt maaşlarının yüzdesi olarak hesaplanan ücretlerinden eşit miktarda kesinti yapmakla yükümlüdür. İşverenin SHI katkısı da aylık olarak ödenir ve bu katkı payının yüzdesi sektöre göre değişir.
Şu anda, Moğol gelir vergisi tüm maaşlar üzerinden %10’luk sabit bir oranda hesaplanmaktadır. Buna yan haklar, faiz ve işletme geliri dahildir. Çalışanlar ayrıca yılda 84.000 MNT kişisel vergi indirimi alma hakkına sahiptir. Moğol işverenlerin, çalışanlarının maaşlarından sosyal sigorta kesintisi yapmaları ve sosyal sigorta kurumuna aylık bir rapor sunmaları gerekmektedir. Ancak, mukim değilseniz, vergi oranı yüzde 10’dur.
Yabancı işçilerin maaşlarına ilişkin gelir vergisi, Gelir Vergisi Kanunu’nun 14. ve 18. maddelerinde belirtilen gelir üzerinden hesaplanır. Bununla birlikte, Moğol mukimleri üzerindeki gelir vergisi, Moğolistan’da elde ettikleri vergiye tabi gelir miktarına bağlı olacaktır. Sanat eserlerinden elde edilen gelir için vergi oranı %5’tir. Moğol vatandaşlarının da Sosyal Güvenlik katkı payı ödemeleri ve 15 Şubat’a kadar kişisel gelir vergisi beyannamelerini vermeleri gerekmektedir.
İşverenler ayrıca Moğol vergi yasalarına uyduğundan emin olmalıdır. Yabancı şirketler, bordro ve yan haklar söz konusu olduğunda ülkenin özel kurallarının olduğunu bilmelidir. İşverenler ceza ödememek için bu yasa ve yönetmeliklere dikkat etmelidir. Şirketler ayrıca asgari ücret ve sosyal yardımlarla ilgili yerel yasalara da dikkat etmelidir. Moğolistan’daki vergi kanunları çok karmaşık, ancak SHIELD GEO platformu, şirketlerin sistemde gezinmesine ve ülkede güvenilir ortaklar bulmasına yardımcı olmak için burada.
Oy verme yaşı
Moğolistan ülkesi, yüksek oranda yabancı dil konuşan ve takım elbise giyen sakinleriyle büyük kültürel farklılıklarla dikkat çekiyor. Aynı zamanda, nüfusun büyük bir kısmı beyaz keçe çadırlarda yaşıyor. Moğolistan’da özel arazi olmamasına rağmen, çoğu kasabada sadece birkaç bin ila on beş bin kişi yaşıyor. Ancak ülkenin artan geliri birçok gencin eğitimin önemini fark etmesine neden olmuştur.
2009’da Moğol Parlamentosu, Engelli Kişilerin Haklarına İlişkin Sözleşme’yi (CRPD) kabul etti. Moğol hükümeti CRPD’yi onaylamasına rağmen, hükümlerini uygulamada başarısız oldu ve ülkenin engellilerle ilgili yasalarının çoğu belirsiz veya zayıf. Bu, Moğol hükümetinin engelli nüfusun ihtiyaçlarını dikkate almaması gerçeğiyle birleştiğinde, ülkede engellilerin hakları konusunda farkındalık eksikliğine neden olmuştur.
Engellilikle ilgili bilgiler halka kolayca ulaşılamaz. Devletin ve çoğu özel şirketin web siteleri erişilebilir bilgisayar yazılımlarını desteklemez. Moğol işaret dili resmi bir dil değildir ve bu nedenle alternatif bir iletişim biçimi olarak kullanılamaz. Ancak buna rağmen engellilerin oy kullanma hakkı hala engelleniyor. Neyse ki, bununla mücadele etmenin bazı yolları var. Ülke hükümeti bu sorun üzerinde çalışıyor.
Engelli mevzuatı
Moğolistan’da engelliliğe ilişkin bir yasa tasarısı görüşülüyor. Ülke, bir kişinin engelliliğini CRPD ile tutarlı olmayan tıbbi ve refah modeline göre değerlendirmeye devam ediyor. Hükümetin amacı, engellilerin haklarını güvence altına almak yerine tüm vatandaşlara refah sağlamaktır. Bununla birlikte, ülkenin asgari ücreti ayda 192.000 MNT’dir. Bu, tüm işçilere temel ihtiyaçlarını karşılamaya yetecek kadar ödeme yapılmasını sağlamak için yeterli olmayabilir.
2008-2012 anayasası ve ulusal eylem planı, Moğolistan’da engelli kişilere yönelik politikayı özetlemektedir. Bu belgeler, korunmalarını ve topluma dahil olmalarına elverişli bir ortamın yaratılmasını içerir. Ayrıca, ayrımcılığa karşı etkili çareler ve ayrımcılığa maruz kalmış kişileri caydırmak için ana hatları çizerler. Bu nedenle, politika hedeflerini yansıtmalı ve engellilerin haklarını kapsayan kapsamlı olmalıdırlar.
Mevcut yasa, engelli kişilerin mahkemede işaret dili tercümanı kullanma hakkına sahip olduğunu belirtir, ancak tercümana nasıl ödeme yapıldığını belirtmez. Ayrıca Moğolistan’daki işaret dili tercümanları derneğine göre sadece on sertifikalı tercüman var. Hükümet, Moğolistan’da işaret dili tercümanlarının mesleki eğitimini teşvik etmekte ve finanse etmekte başarısız oluyor, bu da hukuki yardımın gecikmesine neden oluyor. Engelli kişiler için yeterli desteğin ve mevzuatın olmaması, hakların eşit şekilde kullanılması ve kullanılmasının önünde büyük bir engeldir.
Hükümet engelli ayrımcılığı yasasına uymuyor. Uygulanmasını sağlamak il ve ilçelerdeki Çalışma Dairelerinin görevidir. Ancak Teftiş Kurulu, kanuna uymayan işverenlere para cezası verme yetkisine sahiptir. Yasa aynı zamanda hükümetin engelli kişilerin istihdamı ve ortalama kazançları hakkında bilgi vermesini şart koşuyor. Buna rağmen gerektiği gibi uygulanmadı.
