bu Gambiya’da asgari ücret Ülke temel insan ihtiyaçlarını karşılamak için mücadele ederken, buna çok ihtiyaç var. Ülkenin ekonomik büyümesini hızlandırmak için hükümet politikalarının odağını sanayileşmeye ve özel sektör yatırımlarına kaydırması gerekiyor. Bu tür politikalar Gambiya nüfusu için daha fazla iş yaratacaktır. Pek çok Gambiyalı belirsiz istihdam koşulları altında, açıkça tanımlanmış iş tanımları, açık ücret paketleri veya diğer avantajlar olmaksızın çalıştığından, düzenleyiciler kayıt dışı iş piyasasıyla da mücadele etmelidir.
Ortalama maaş
Gambiya’nın asgari ücreti günlük 2.500 D’dir ve bu, Amerika Birleşik Devletleri’ndeki ulusal asgari ücretten daha azdır. Temel ihtiyaçların maliyetini karşılamak için ortalama iki kişilik bir hanenin ayda yaklaşık 273 dolara ihtiyacı var. Kira, bu miktara 135 ila 482 dolar daha ekleyebilir. Gambiya’nın resmi para birimi, 100 bututa bölünmüş Gambiya dalasidir. Dalasi terimi, İngiliz dolarının eşdeğeri olan veri olan Batı Afrika beş frangı madeni parasından gelir.
Gambiya’daki ortalama ücret mesleğe göre büyük farklılıklar gösteriyor. Bir devlet yöneticisinin ortalama maaşı 170 dolar, bir bölge başkanının maaşı ise 580 dolar. 100 kişiye kadar çalışanı olan küçük bir işletme için ortalama maaş 52$ iken, 250’den fazla çalışanı olan orta ölçekli bir şirket için ortalama maaş 87$’dır. Devlet tarafından finanse edilen kuruluşlar, ulusal asgari ücretten biraz daha fazla olan ayda yaklaşık 61 dolar ödüyor.
Asgari ücrete ek olarak, Gambiya güvenlik bakanlığında çalışanlar ulusal asgari ücretin yaklaşık yüzde 15 üzerinde ödenek alıyor. Ortalama olarak, bir güvenlik bakanlığı çalışanı normal ücretinin yaklaşık yüzde 60’ını kazanır ve fazla mesai yaptığı için ek olarak yüzde on ödenir. Batı Afrika dışından gelen gurbetçiler, günlük yaklaşık 80 dolar olan maaşlarının yüzde onunu ek olarak ödüyorlar. Ek olarak, Gambiya’nın günlük asgari ücreti 50 dalasi, yani saati kabaca 1,25 dolar. Gambiya’daki asgari ücret, çalışanların işverenlerinden bekledikleri avantajlardan yalnızca biridir ve genellikle deneyimlerine dayanır.
Amerika Birleşik Devletleri ile karşılaştırıldığında, Afrika’daki ortalama maaş kabaca 996 USD’dir. Bu rakam, tam zamanlı bir çalışanın ortalama ücretini yansıtır ve başka bir asgari ücret ölçüsü olan asgari ücretin tam zamanlı çalışanların medyan kazancına oranıyla tamamlanır. Bu, uluslar arası kazanç dağılımındaki farklılıkları hesaba kattığı için uluslararası karşılaştırmalar için daha doğru bir temel sağlar.
Sözleşmenin haksız feshi için bildirim süresi
Bir Gambiya çalışanıysanız, sözleşmenin haksız yere feshedilmesi durumunda yasal bildirim süresini bilmelisiniz. Bu süre maaş ödemeleri arasındaki aralığa bağlıdır. Gambiya’daki iş sözleşmelerinin çoğu belirsizdir, ancak bazı durumlarda işveren, sözleşmeyi yalnızca belirli bir süre sonra bildirimde bulunmaksızın feshedebilir. Vasıflı işçiler için 12 aylık bir deneme süresi zorunludur. İşveren, çalışanın ciddi bir suistimalde bulunması halinde de sözleşmeyi ihbarsız olarak feshedebilir.
Gambiya’da çalışanlar, altı haftası doğumdan önce ve altı haftası doğumdan sonra olmak üzere 12 haftalık ücretli doğum izni hakkına sahiptir. Çalışan, doğum izni süresince maaşının %100’ünü alır. Doğum izni yasal bir yardım değildir, ancak genellikle çalışanın iş sözleşmesi ve oranı tarafından belirlenir. Hamile bir çalışan, doğum izninin doğum tarihinden en erken altı hafta önce doğum iznine başlayabilir. Bununla birlikte, hamile bir çalışan, işveren isterse, on dört haftaya kadar ücretli doğum izni almayı seçebilir.
Gambiya’da ihbar süresi, çalışana iş akdinin feshine hazırlanmak için yeterli zamanı vermek için yeterli olmalıdır. Ayrıca işveren, işçiye ihbar süresi içinde kazandığı tüm ücretleri ödemeli ve on iş günü içinde iade etmelidir. Bu sürenin çok kısa olması durumunda çalışan, işvereni kayıp ücreti için mahkemeye götürebilir. Asgari ihbar süresine ek olarak, sendikalı işyerlerinde de sözleşmenin haksız yere feshi söz konusu olabilir.
İstihdamın haksız yere feshedilmesi birkaç nedenden dolayı meydana gelebilir ve çoğu durumda bildirim için yasal asgari süreler yeterli değildir. Bu nedenle, her iki tarafın da yasanın neyi gerektirdiğini anlaması önemlidir. Yerel yasalara uygunluğu sağlamanın yanı sıra, işverenler genel hukuk ve yasal haklardan haberdar olmalıdır. Çalışanlar ayrıca şikayette bulunmak için sınırlama süresinin farkında olmalıdır. Aksi takdirde çalışanlar Çalışma Bakanlığı’na şikayette bulunamazlar.
Fazla mesai tazminatı
Gambiya’da fazla mesai tazminatı kanunen zorunludur ve hafta sonu veya tatilde yapılan işler için normal maaşınızın yüzde 150’sini alma hakkınız vardır. Ancak Gambiyalılara haftalık veya günlük değil, çalışmaları için aylık ödeme yapılması bekleniyor. Yıllık ikramiyeler gerekli değildir ancak yaygındır. Ayrıca yıllık izin ücreti normal ücretinizin %100’ü oranında ödenir. Resmi tatillerde de ek gün hakkı vardır.
Kayıtlı İşverenler (EOR) çözümleri, Gambiya düzenlemelerine uymanın iyi bir yoludur. Squad gibi EUR çözümleri, ticari kuruluşların profesyonelleri işe almasına, yeni çalışanları sorunsuz bir şekilde işe almasına ve yasal yan hakları ve bordro süreçlerini yönetmesine yardımcı olur. Ayrıca bordro ve yasal hakları uyum ve iş sözleşmeleriyle entegre eden hepsi bir arada istihdam platformu çözümleri sunarlar. Ayrıca dijital imzaları ve her türlü İK ve uyumluluk çözümlerini içerir.
Gambiya’da, işletmenizdeki açık pozisyonları doldurmaları için yabancıları işe alabilirsiniz. Yabancı bir şirketseniz, popüler bir web sitesine ilan verebilirsiniz. Career Jet’in özel bir Gambiya istihdam seçeneği bile var. Yurtdışı İşler, LinkedIn ve Go Abroad, göz atabileceğiniz diğer bazı yabancı istihdam web siteleridir. Gambiya’da çalışanları işe almak önemli bir görevdir ve yüksek maliyetli hatalardan kaçınmak için yerel yasa ve yönetmelikleri bilmeniz gerekir.
Gambiya’da hamile olan çalışanlar normal maaşlarının %100’ünü alma hakkına sahiptir. Bu yardım, aynı işveren için iki yıl çalıştıkları sürece geçerlidir. Bunun yanı sıra, çalışanlar işe başlamadan önce yazdıkları iş sözleşmelerine göre yıllık izin hakkına sahiptir. Bu ücretli izin, bir tam yıllık maaşa eşdeğerdir. Resmi tatiller ayrıca ek tazminat alma hakkına sahiptir.
Yasal içme yaşı
Gambiya’nın yasal içki içme yaşı 18’dir ve bu, bazı Batı ülkelerinden daha düşüktür. Gambiya gözlemci bir Müslüman ülkedir. Yasal içki içme yaşına rağmen ülkede kumar hâlâ yasak ve kadın devlet çalışanlarının başlarını örtmesine izin verilmiyor. Başkan Jammeh şeriat yasasını uygulama sözü verdi. Ancak yine de kumar yasağını kaldırmayı reddediyor.
2011 itibariyle Gambiya, Afrika’da minimum yasal içki içme yaşının olmadığı yedi ülkeden biridir. Alkol gayrimüslimler için yasaklanmıştır ve Müslüman topluluklarda kesinlikle yasaktır. Ancak gayrimüslim turistlerin yanlarında iki şişe alkol taşımasına izin veriliyor. Genel olarak, Gambiyalılar alkol içmezler. Ülkede yasadışı olmasına rağmen, Gambiyalıların çoğu alkol almaktan kaçınıyor.
Gambiya’nın belirli bir alkol yasası yoktur, ancak turistler her zaman yerel kolluk kuvvetlerine sorarak emin olmalıdır. Yasal içki içme yaşının altındakilere alkol satmak yasa dışıdır. Buna reşit olmayanlar da dahildir. Ek olarak, Gambiya’nın belirli bir içki içme yaşı yoktur ve bu nedenle turistler, yerel kolluk kuvvetlerinin yaşının farkında olmalıdır. Bununla birlikte, genel olarak, Gambiya’da yasal içki içme yaşı 18’dir.
Gambiya ağırlıklı olarak Müslüman ve nüfusun yaklaşık %90’ı İslam’ı takip ediyor. Bununla birlikte, gelişen bir Hıristiyan nüfus var. Ülkede çok sayıda Hristiyan olsa da, Gambiyalıların çoğu kırsal kesimde yaşıyor. Bununla birlikte, daha fazla genç Gambiyalı iş bulmak ve okumak için başkente taşındıkça, kırsal-kentsel uçurum kapanıyor. Bununla birlikte, geniş ailenin önemi ve yerli giyim gibi geleneksel gelenekler, günlük yaşamın önemli bir parçası olmaya devam etmektedir.
bir evin maliyeti
Gambiya’da yaşam giderleri ABD’dekinden çok daha düşük. New York City’de tek yatak odalı bir dairenin aylık maliyeti yaklaşık 3.000 Dolardır ve tek yatak odalı bir dairenin aylık kirası yaklaşık 2.700 Dolardır. Bir Gambiya dairesi, bulunduğu yere ve metrekareye bağlı olarak bir Amerikan dairesinin fiyatının bir kısmıdır. Gambiya’da ayda 2.000 dolardan daha az bir fiyata yaşamak da mümkün olacaktır.
Başkent Banjul’da üç yatak odalı müstakil bir evin maliyeti yaklaşık 100.000 dolar. Şehrin dışında, iki yatak odalı bir daire yaklaşık 75.000 $ iken, üç yatak odalı müstakil bir evin maliyeti 100.000 $ ‘ın biraz altında olabilir. Yarı müstakil evler ve teras evler 70.000 dolardan daha düşük bir fiyata mevcuttur. Gambiya, mirastan sermaye kazançları vergisi almıyor, ancak konut kiralarından %5 ve sermaye kazançlarından %12 vergi alıyor.
Hükümet, enerjisini özel sektör yatırımlarını ve sanayileşmeyi teşvik etmeye kaydırmalıdır. Bu tür politikalar daha fazla iş yaratılmasına ve ekonomik büyümenin desteklenmesine yardımcı olacaktır. Ek olarak, para politikası zaten yeterince düşük ve Ulusal Asgari Ücret onu baltalayabilir. Ayrıca, maliyete duyarlı yatırımcıların cesaretini kıracaktır. Bu, emlak piyasasında durgunluğa yol açacaktır. Gambiya ekonomisinin yatırıma ihtiyacı varken, on beş bin dolarlık asgari ücreti karşılayamıyor.
Gambiya’da yaşamanın maliyeti yüksek veya düşük olabilir, ancak çoğu insanın toplu taşıma sistemine erişimi olmadığını unutmamak önemlidir. Ayrıca Gambiya’da yakıtın litresi 1 dolardır. Asgari ücretle bir ev size yaklaşık 12.000 dolara mal olacak ve yaklaşık 20.000 dolara mal olan bir araba için ödeme yapmanız gerekecek.
