Filistin Sendikalar Genel Federasyonu, tüm işçiler için asgari ücret artışı çağrısında bulunuyor. Filistin Sendikalar Genel Federasyonu, Çalışma Bakanlığı ile birlikte Şubat 2021’de ilk ulusal sosyal diyalog konferansını düzenledi. Konferansta Filistinliler tüm işçiler için asgari ücreti 1450 şekelden 1880 şekele çıkardı. Bu zam doğru yönde atılmış bir adım ama daha da ileri gitmesi gerekiyor.
Çalışmak
Filistinli işçilerin ücret oranları üzerine yapılan çalışma, Filistin’deki asgari ücret tartışmasına önemli bir katkıdır. Çalışma ve Sosyal Bilimler Enstitüsü’nden (IWS) araştırmacılar, asgari ücretin 1990’larda sınıf ayrımını ele almak için getirildiğini söyledi. Ancak bu politikanın sosyal ve ekonomik kutuplaşmaya yol açtığını ve asgari ücretin kadınların toplumdaki rolünü zayıflattığını savunuyorlar. Çalışmanın yazarları, Filistin işgücü piyasasının birçok Filistin topluluğundan çok daha eşitsiz olduğunu savunuyorlar.
2017 yılında Filistin Merkez İstatistik Bürosu, özel sektördeki işçi sayısına ilişkin verileri yayınladı. Anket, ortalama aylık maaşın önceki yıla göre marjinal bir artışla 3.000 NIS olduğunu buldu. Asgari ücret 1.000 NIS idi. Rapor ayrıca özel sektörün %88,6’sının Filistinlileri istihdam ettiğini söyledi. Ancak daha yüksek asgari ücrete rağmen, bazı çalışanlar hala asgari ücretin altında maaş alıyordu. Bu iki sayı arasındaki fark bire eşit değildir.
Sonuç olarak, Batı Şeria’daki işçiler kötüleşen ekonomiden etkilendi. Birçok işçi ücretsiz izine zorlandı, hatta işten atılmakla tehdit edildi. Bu arada, bazı işverenler işin niteliğini değiştirerek asgari ücreti aylık ücret alanlar için etkisiz hale getirdi. Örneğin Beytüllahim’de otel çalışanları kaldırımları boyamaya veya onarmaya zorlandı. Ramallah’ta ise işçiler aylık ücretlerini karşılayamadıkları için yevmiyeli işlerde çalışmak zorunda kaldılar.
İşsizlik oranı
Filistin’deki işsizlik oranı yüksektir ve ücretli çalışanların %50’den fazlası işsizdir. Gazze Şeridi ve Batı Şeria, bölgedeki en yüksek işsizlik oranına sahip. Filistin’de ücretli çalışanlar için ortalama haftalık çalışma programı 41 saattir. Bu kuralın birçok istisnası olmasına rağmen, işsizlik 25 yaşın altındaki kişilerde en yüksektir. Filistin’deki işsizlik de ulusal ortalamanın üzerinde. Uluslararası Çalışma Örgütü’ne göre, Filistin’in işsizlik oranı ülke ortalamasının neredeyse iki katı.
Filistin işgali, Batı Şeria ve Gazze Şeridi’ndeki ekonomik faaliyetleri bastırmaya devam ediyor. İşgal, Filistinlilerin işgal altındaki toprakların çoğuna girmesini yasaklayarak ekonomik faaliyetlerini kısıtlıyor. Dahası, işgal geniş arazileri kontrol ediyor, yatırımları ve Filistin ekonomisinin büyümesini engelliyor. Ayrıca, Gazze Şeridi’nin Batı Şeria’dan ayrılması, bölgenin yeniden inşasını geciktiriyor. İşsizlik oranı iç karartıcı bir tablo.
Filistin hükümeti asgari ücreti yeniden gözden geçirmeli. Şu anda Filistin’de asgari ücret altı55 şekel. Bu, 1880 şekel olan yasal asgari ücretin yarısından daha az. Bu, genellikle işgücünün dışında kalan Filistinli kadınlar için ciddi bir dezavantaj. Ayrıca, Gazze’de yerleşik işçilerin yüzde 81’i asgari ücretin altında ücret alırken, Batı Şeria’da yalnızca yüzde yedisi çalışıyor.
İsrail’in Filistinliler adına topladığı vergi gelirleri
İsrailli milletvekilleri, İsrail’le şiddetli çatışmalar sırasında öldürülen güvenlik mahkumları ve Filistinlilerin ailelerine ödenen aylık maaşlara eşit olan Filistinlilerden vergi gelirlerini kesen bir yasa tasarısını onayladılar. Filistin Maliye Bakanı, tasarının ayda 1 milyar dolardan fazla kayba yol açacağını ve bunun Filistin ekonomisine zarar vereceğini söyledi. Bu, İsrail’in Filistinlilerden üçüncü kez vergi gelirini alıkoyması.
Haziran ayından bu yana Filistin Yönetimi, İsrail’in onlar adına topladığı vergi gelirlerini teslim etmeyi reddetti. Hareket tartışmalıydı ve Filistinliler, İsrail Başbakanı Binyamin Netanyahu’nun Batı Şeria’yı ilhak etme planını askıya alması nedeniyle transferi büyük ölçüde görmezden geldi. Maliye Bakanlığı, İsrail’in parayı Filistin Yönetimi’ne aktardığını ve İsrail’in bu süreçte Filistin vergi gelirlerinden 600 milyon şekel keseceğini doğruladı.
İsrail hükümet yetkilileri, Batı Şeria’da istikrarı sağlamak için Filistin ithalatından vergi geliri topladıklarını açıklıyor. Kesintiler, Filistin Yönetimi (PA) bunları kabul etmeyi reddettiği için “korsanlık” olarak eleştirildi. Ancak PA, yasadışı olarak nitelendirdikleri İsrail kesintilerini kabul etmeyi sürekli olarak reddetti. Buna rağmen, İsrail hükümeti rutin olarak mahkumların ailelerini desteklemek için Filistinlilerden gelen vergi gelirlerinin tamamını alıkoyuyor.
Hareket özgürlüğü
Batı Şeria’daki Filistinliler, Filistin’in işgalinin işgali imkansız kılmasına rağmen, genellikle İsrail yerleşimlerinde çalışmaya zorlanıyor. Binlerce Filistinli izin almak ve iş bulmak için duvara tırmandı veya araçlarına saklandı. Bu işçiler daha düşük ücret alıyor ve daha ağır çalışma koşullarıyla karşı karşıya kalıyor. İsrail makamları son yıllarda bu kayıt dışı işçilere sert önlemler aldı, ancak durum daha da kötüleşmeye devam ediyor. İsrail yerleşim birimleri, Büyük Kudüs ve Tel Aviv yakınlarındaki bölgeler de dahil olmak üzere Batı Şeria’nın büyük bir kısmına hakim. İsrail yerleşim binaları da geçen yıldan bu yana Batı Şeria’da önemli ölçüde arttı.
Bu önlemler Filistin hareketini sınırlamayı amaçlamamakla birlikte, Filistinlilerin temel kaynaklara erişimini kısıtlıyor ve Filistinliler ile İsrailliler arasındaki ırk ayrımını sürdürüyor. Bu kısıtlamaları anlamak, İsrail işgalinin ortalama bir Filistinlinin hayatını ne kadar ciddi şekilde etkilediğini anlamak için çok önemlidir. Örneğin, Filistinliler Doğu Kudüs’e erişimi kısıtladılar ve Batı Şeria içinde kuzeyden güneye seyahat etmeleri giderek zorlaşıyor.
İsrail’in hareket üzerindeki kısıtlamaları da sivil toplum faaliyetlerini engelledi. İsrailli yetkililer düzenli olarak İslamcı örgütleri kapattı. PA liderliğini eleştiren aktivistler, fiziksel şiddet de dahil olmak üzere tacize maruz kalıyor. İsrail ayrıca temel hesap verebilirlik mekanizmalarından da yoksundur. Dahası, gazeteciler İsrail ordusu tarafından taciz ve dışlanmaya maruz kaldı. Ve Batı Şeria’daki Filistinlilerin sınırlı toplanma hakları olsa da, siyasi faaliyetlerde bulunmalarına izin veriliyor.
sendikalar
Filistin Sendikalar Genel Federasyonu Genel Sekreteri Shaher Saad, yeni asgari ücretin yükselen Tüketici Fiyat Endeksi’ni yansıttığını söyledi. Filistin Ücret Komitesi, Çalışma Bakanı Mamoun Abu Shahla’nın huzurundaki artışı onayladı. Filistin’deki asgari ücret, 2015 ve 2014 yıllarında %1,43 artan Tüketici Fiyat Endeksine bağlıdır.
Mevcut Filistin iş kanunları Ürdün ve Mısır yasalarını karıştırıyor. Batı Şeria’da, Filistinli işçilerin ebeveynlerinin izniyle altı aya kadar ücretsiz tam vardiya çalışmasına izin veriliyor. Filistin Otoritesi’nin (PA) Temel Yasası’nın bir taslağı, işçilere mal ve ücret olarak ödeme yapılabileceğini belirtir. Bu, tüm uluslararası iş kanunlarıyla çelişir ve Filistinli toprak sahiplerinin yararınadır. Filistinli emekçilerin taleplerine rağmen, İsrailli politika yapıcılar bu çağrıları görmezden gelmekle yetiniyor gibi görünüyor.
Filistin emek sistemi etkisiz ve verimsiz. Filistin’deki sendikalar nadiren bölgelere göre düzenlenir. İşçileri temsil ettiklerini iddia ederken, genellikle hizipler veya diğer partiler tarafından yönetilirler. Örneğin Gazze Federasyonu’nun, sözde altı sendikayı temsil eden on iki kişiden (artı Bayari) oluşan bir yöneticisi var. İcracı üyelere Gazze Federasyonu tarafından ödeme yapılıyor ve fiilen temsil ettikleri mesleklerde çalışmıyorlar.
iade hakkı
Filistin’e dönüş hakkı, uluslararası kabul görmüş bir ilkedir ve ilk olarak Aralık 1948’de BM Genel Kurulu’nun 194 sayılı kararında ifade edilmiştir. çözüm. Bu hakkın tamamen uygulanma şansı uzak olsa da, bu onu daha az adil yapmaz. Soru şu: Geri dönüş hakkı gerçekte nasıl uygulanıyor?
Yerleşimciler, Filistin halkına öyle kısıtlamalar getirdiler ki, şimdi büyük bir işçi sıkıntısıyla karşı karşıyalar. Bu, işgal altındaki Batı Şeria’da muazzam miktarda yoksulluğa ve işsizliğe yol açtı ve birçok Filistinli aile, para kazanmak için çocuklarını yasadışı yerleşim yerlerinde çalışmaya göndermek zorunda kaldı. Birçok durumda bu işçiler, onlara güvenen İsrailli yerleşimci işverenler tarafından sömürülüyor. Buna rağmen İsrail bu konuda bir şey yapmak istemiyor.
İsrail, Filistinlilerin rızası olmadan Batı Şeria’da yasayı dayattı. Ancak Ulusal Birlik Hükümeti, bunu Gazze Şeridi’nde uygulamak için henüz harekete geçmedi. Gazze’de, Batı Şeria’daki ortalama 1100 NIS ile karşılaştırıldığında, işçilerin %63’ünün asgari ücretin altında kazandığı tahmin ediliyor. Ayrıca Filistinli işçiler, İsrail’in el koyduğu ve yerleşim yerlerine tahsis ettiği topraklarda çalışmaya zorlanıyor.
