Bu makale Sao Tome And Principe’deki Asgari ücrete ve oradaki yaşam koşullarına bakacaktır. Ekonomik özgürlük puanı ve Mülkiyet hakları hakkında da konuşacağız. Bir ülkeyi değerlendirirken bu faktörler çok önemlidir. Daha fazla bilgi için Dünya Bankası’nın ülke profili sayfasını da ziyaret edebilirsiniz. Ancak, burada verilen bilgilerin yalnızca eğitim amaçlı olduğunu unutmamalısınız. Yerel halkın nasıl yaşadığını anlamak için önce ülkenin Asgari ücretini kontrol etmenizi öneririz.
Asgari ücret
Sao Tome ve Principe’de asgari ücret aylık 750.000 So Tome ve Principe dobrasıdır. Ülkede özel sektör asgari ücret oranı yok, ancak devlet memurlarına aylık 750.000 So Tome ve Principe dobrası asgari ücret ödüyor. Kamu sektörü çalışanları daha yüksek maaş alıyor ve maaşlarında artış için pazarlık yapmaları yaygın bir durum.
Sao Tome ve Principe’nin ekonomik özgürlük puanı 60,3 olup, onu dünyanın en özgür 85. ülkesi yapıyor. Yatırım özgürlüğü ve vergilendirme puanları 2017’den beri yükseliş eğilimi gösterse de vasat. Ülke ekonomisi ağır vergilerden nispeten kurtulmuş olsa da, bu ülkede finansal özgürlük hala zayıf. Asgari ücreti, Sahra altı Afrika’daki en düşük ücretlerden biridir.
Amerika Birleşik Devletleri’nde çalışanlar için asgari ücret Karayipler’dekinden daha yüksektir. Dünyanın birçok yerinde, bu endişe nedenidir. Bir ülkenin ne zaman kalkınacağını tahmin etmek zor olsa da, Sao Tome ve Principe, 1975’teki bağımsızlığından bu yana bir geçiş döneminde. O zamandan beri ülkenin ekonomik durumu önemli ölçüde iyileşirken, Sao Tome ve Principe’de asgari ücret hala altında Gelişmiş ülkelerde ortalama ücret.
Sao Tome ve Principe’deki vize gereksinimleri nispeten basittir. Kırktan fazla ülkeden gelen ziyaretçiler vizesiz giriş hakkına sahiptir. Ayrıca, uzun süreli kalışlar için elçilik tarafından verilen öğrenci vizeleri gereklidir. Ülkede çalışmak isteyenler için geçerli bir pasaport ve diğer ilgili belgeler gereklidir. Sao Tome ve Principe’ye seyahat ederken dikkate alınması gereken birkaç önemli husus vardır.
Yaşam maliyeti
Sao Tome ve Principe’de kira ve yemek nispeten ucuz ve New York City’de 1.000 ABD dolarına mal olan bir sepet mal, Sao Tome ve Principe’de 808 ABD dolarına mal oluyor. Buna karşılık, başkentte tek yatak odalı bir dairenin maliyeti ayda yaklaşık 800 ABD dolarıdır. Ancak başkentte orta sınıf bir şişe şarabın maliyeti 7,57 ABD Doları ve bir paket sigaranın maliyeti sigara başına yaklaşık 2,12 ABD Dolarıdır.
Sao Tome ve Princpe’de yaşam maliyeti ABD ortalamasından biraz daha yüksektir ve yaşam maliyeti gibi faktörlerden etkilenir. Para birimi STD’dir ve Sao Tome ve Principe’de çok az ATM vardır. Bununla birlikte, Sao Tome ve Principe’de yaşamanın yüksek maliyeti, yaşam kalitesi ve düşük suç oranı için buna değer.
Sao Tome ve Principe’nin nüfusu iki yüz binin altındadır ve ana ada ile birkaç küçük adadan oluşur. Ülkenin en kalabalık şehri, nüfusunun yaklaşık üçte birinin şehir ve çevresinde yaşadığı Sao Tome’dur. Bununla birlikte, nüfusun yaklaşık yüzde beşi, genellikle Portekiz sömürge dönemlerini anımsatan beton yapılarla karakterize edilen dağınık yerleşim yerlerinde yaşıyor.
Ülke, kişi başına yüksek düzeyde dış yardım alıyor, ancak bunun büyüyen petrol piyasasından onlara fayda sağlayıp sağlamadığı bilinmiyor. Ülkede birkaç ticari banka olsa da, Sao Tome ve Principe Merkez Bankası tüm döviz işlemlerini yürüten ve dobra para birimini çıkaran organdır. Kazanılan dövizin büyük bölümünü mal ihracatı oluşturmaktadır. İhracat büyük ölçüde Belçika, Hollanda ve Portekiz’e yöneliktir.
Ekonomik özgürlük puanı
Sao Tome ve Princpe’deki asgari ücret bu ülkede kamuya açık değildir. Memurlar ayda yaklaşık 750.000 dobra kazanıyor ve özel sektör için asgari ücret yok. Bu asgari ücret en son 1 Ocak 2013 tarihinde değiştirilmiştir.
Ülkenin tercihli ticaret anlaşması yoktur ve ticaret ağırlıklı ortalama tarife oranı %10’dur. Sao Tome ve Principe, Dünya Ticaret Örgütü üyesi değildir ve serbest ticaretini engelleyen çok sayıda tarife dışı engele sahiptir. Yatırım yasaları ve bürokrasi köhnedir ve finans sektörü az gelişmiştir. Krediye erişim çok sınırlıdır. Sao Tome ve Principe’de ekonomik özgürlük vasat.
Ekonomik Özgürlük Endeksi, bir ülkenin hükümet düzenlemesi ve baskısından ne kadar özgür olduğunu ölçer. Ekonomik Özgürlük Endeksi, son üç yılın ortalama enflasyon oranına dayanmaktadır. Ekonomik özgürlüğün diğer ölçütleri, çalışma özgürlüğü, parasal özgürlük, ticaret özgürlüğü ve yatırım özgürlüğüdür. Sao Tome ve Principe için asgari ücret, düşük kaliteli bir göstergedir. Ancak, ekonomi gelişiyor ve ülke ekonomisinin bir desteğe ihtiyacı var.
Mülkiyet hakları
Sao Tome ve Principe’deki ilk başarılı yerleşim, 1493’te Alvaro Caminha’ya Portekiz krallığından bir arazi hibesi verildiğinde kuruldu. Principe’nin nüfusu ilk olarak 1500’lerde yerleşmişti, ancak yerleşimcileri çekmek zordu. İlk sakinler, Yahudiler de dahil olmak üzere Portekiz’den büyük ölçüde istenmeyen kişilerdi. Arazi büyük ölçüde kuraktır, ancak tarım, şekercilik ve diğer mahsuller için uygundur.
Sao Tome ve Principe’de özel yatırım yaygın olarak uygulanmaktadır ve bu politikanın temelini oluşturan bir dizi ilke vardır. Bunlar, özel mülkiyete saygıyı, serbest piyasa kurallarını ve serbest girişimi içerir. Yeni mevzuat çalışma ilişkileri ve kambiyo konularını da ele alıyor. Sao Tome ve Principe Hükümeti, özel yatırımı ve mal ve hizmetlerin serbest dolaşımını teşvik etmektedir.
Sao Tome ve Principe’deki vergi avantajları genellikle elverişlidir. Ülkenin vergi kanunu, Kanun Hükmünde Kararname 15/2016, yatırımı kolaylaştıran asgari yasal ve kurumsal önlemleri yürürlüğe koyar. Yabancı yatırım, küçük ada ülkesinin ekonomisine önemli bir katkı sağlıyor. Vergi Avantajları Kanunu, yatırımcılara özel teşvikler ve genel faydalar sağlar. Bazı teşvikler otomatiktir, diğerleri ise yatırımcının harekete geçmesini veya yetkililerin takdirini gerektirir. Örneğin, yabancı yatırımcılar yeni ve genişleyen faaliyetler için ithalat vergilerinden muafiyetten yararlanabilirler. Mal ve teçhizatın Sao Tome ve Principe’den temin edilmemesi gerekirken, şirketler %10’luk kurumlar vergisinden yararlanabilir.
Bu durum abartılı görünse de, Sao Tome ve Principe’deki plantasyonların baskıcı koşulları aynı zamanda üç küresel zorla çalıştırma bağlamıyla da ilgilidir. Haklardan yoksun olmalarına rağmen, işçiler baskıcı sömürge rejimlerinden kaçtılar. Örneğin Sao Tome’da, kaçaklar işçilerin ortak bir özelliğiydi. Bu, Karayip plantasyon işçilerinin koşullarına çarpıcı bir paralellik gösteriyor.
ekonomi
Yani Tome ve Prncipe, ekvatora yakın bir yerde bulunan bir Afrika ada ülkesidir. Volkanik bir zincirdir ve Lagoa Azul lagününe ev sahipliği yapar. Aynı zamanda, Pico Co Grande tarafından ayırt edilen biyolojik çeşitlilik içeren bir orman koruma alanı olan bo Tabiat Parkı’na da ev sahipliği yapmaktadır. Ada ülkesine seyahatiniz sırasında, Lagoa Azul lagününü ve bo Tabiat Parkı’nı ziyaret etmeyi düşünmelisiniz.
Sao Tome ve Principe’nin ekonomisi büyük ölçüde tarla tarımına ve gelişmekte olan turizm endüstrisine bağlıdır. Ülke, kişi başına yüksek miktarda dış yardım almasına rağmen, hâlâ büyük bütçe açıkları yaşıyor. Hükümet, şeffaflığını artırarak ve iş koşullarını iyileştirmek için ekonomik reformlar uygulayarak yolsuzluk sorunuyla mücadele ediyor. 2030 kalkınma gündemine ek olarak, ülke ekonomisi iş ortamını iyileştirme ve daha fazla istihdam yaratma konusunda ilerleme kaydetti.
Sao Tome ve Principe ekonomisine, GSYİH’nın %20’sini ve ihracat gelirinin %80’ini oluşturan tarım hakimdir. Ülke, ihracat gelirlerinin çoğunu oluşturan ve nüfusun %60’ını istihdam eden kakao ekimine dayanıyor. Kakao, ihracat kazançlarının büyük bir kısmı için kahve ve diğer gıda mahsulleri ile birleştirilir. Bugün hükümet, çevre dostu tarım uygulamaları ile ihracatta katma değeri yüksek bir niş pazar hedefliyor. Bununla birlikte, ülke kalkınması için büyük ölçüde dış yardıma bağımlıdır.
Tarım, imalat ve hizmet ticareti ülkenin en önemli ihracat kalemleridir. Ülkenin diğer ürünleri arasında parfümeri, kozmetik, optik ve tıbbi aletler bulunmaktadır. Elektrikli makineler de popüler ihracat ürünleridir. 2019’da ABD, 2018’deki 716 bin dolardan 1 milyon dolara mal ticareti fazlası verdi.
