Bu makale, bir menşe ve varış ülkesi olan Seyşeller’deki asgari ücreti tartışacaktır. Ülkedeki çok partili sistem, asgari ücret ve özel istihdam büroları hakkında bilgi edineceksiniz. Aynı zamanda, daha iyi bir yaşam ücreti arayan yabancı işçiler için bir destinasyondur. Aşağıdakiler, Seyşeller’deki asgari ücret yasalarının bir özetidir. Seyşeller’e taşınmaya karar vermeden önce lütfen bu gerçekleri göz önünde bulundurun. İstihdam Yasası ve Seyşeller’deki asgari ücret, tüm işçilerin haklarını korumak için tasarlanmıştır.
Seyşeller menşei ve varış ülkesidir
Seyşeller Asgari Ücret Anlaşması üzerinde çalışılmaktadır. Böyle bir yasayı uygulayan ilk ülke olacaktır. Seyşeller hükümeti, tüm işçilerin en azından yasal asgari ücreti almasını sağlayarak bu yasayı desteklemektedir. Seyşeller, günde 65 dolara kadar düşebilen düşük bir asgari ücrete sahiptir. Ayrıca işçilere sağlık sigortası, ücretsiz toplu taşıma ve diğer avantajlar sağlar.
Seyşeller, Hint Okyanusu’nda 1976’da bağımsızlığını kazanmış bir ada ülkesidir. Kişi başına düşen GSYİH şu anda eski geçimlik ekonomisinden yedi kat daha fazladır. Ülke, düşük ücretli bir ekonomiyi destekleyen turizme büyük ölçüde bağımlı. Aynı zamanda Afrika’daki en yüksek satın alma gücü paritesine sahiptir ve birincil endüstrileri balıkçılık ve turizmdir. Bununla birlikte, küresel ekonominin iklim değişikliğinden kaynaklanan zorluklarla karşı karşıya kalmasıyla Seyşeller, asgari ücret için bir menşe ve varış ülkesidir.
Ülkenin hukuk sistemi, Fransız ve İngiliz ortak hukukunu birleştirir. Medeni kanun, Fransız Napolyon Kanununa dayanırken, ceza kanunu İngiliz kanunundan türetilmiştir. Seyşeller’de özel bir ticaret mahkemesi yoktur, ancak yabancı mahkeme kararlarını 1961 tarihli Yabancı Kararlar (Karşılıklı İcra) Yasası aracılığıyla uygular. Asgari ücret konusunda 190 ülke arasında 128. sırada yer almaktadır.
Seyşeller hükümeti işçilerin haklarını korumak için adımlar attı ve istihdam yaratma, işçi haklarının korunması, sosyal koruma ve sosyal diyaloğu ele alan İnsana Yakışır İş Ülke Programını imzaladı. Son yıllarda ülke, uluslararası çalışma standartlarına da uyum sağlamıştır. Seyşeller, insan kaçakçılığıyla ilgili endişeleri olsa da, genellikle yatırımcılar için bir itibar riski oluşturmaz.
Çok partili bir demokrasidir.
Hükümet Seyşeller’de asgari ücreti belirliyor. Anayasa Mahkemesi haftalık olarak toplanır ve bazı durumlarda orijinal yargı yetkisine sahiptir. Seyşeller Temyiz Mahkemesi yılda iki kez toplanır ve Yüksek Mahkeme ve Anayasa Mahkemesi’nden gelen itirazları dinler. Yargı, ülkenin cumhurbaşkanından büyük ölçüde etkilenir ve acil bir durum olmadığı veya bunu gerektiren bir yasa çıkarılmadığı sürece mahkemelerin asgari ücret üzerinde çok az söz hakkı vardır.
1978’den önce ülkede iki siyasi parti vardı: Seyşeller Demokrat Partisi ve Seyşeller Halk Birliği Partisi. 1974’te ilki 13 sandalye kazanırken ikincisi iki sandalye aldı. Haziran 1975’te SPUP iki sandalye daha kazanarak parti gücünü on sekize çıkardı. 1979’da SDP’nin yerini sosyalist bir devlet ilan eden Seyşeller Halkın İlerici Cephesi aldı. 1982’de SPPF’nin yerini DP aldı, ancak bu tam bir siyasi dönüşüm olmadı.
Bağımsızlıktan sonra, ülkenin siyasi sahnesi önemli ölçüde değişti. Ülke güçlü bir çok partili demokrasiye sahipken, Seyşeller’in geleneksel kültürü anaerkildir ve kadınlara hatırı sayılır bir saygı gösterilir. Ülke ayrıca hem özel sektörde hem de kamu sektöründe yüksek oranda kadın var. Miras kanunları kadınlara karşı ayrımcılık yapmazken, 2004 yılında rekor bir yüksek olan çocukların yüzde 70’inden fazlası evlilik dışı dünyaya geldi. Keyfi tutuklamalar ve gözaltılar da yaygındır.
Seyşeller’de hükümetin asgari ücreti nispeten düşük olsa da, dünyada hala yüksek kabul ediliyor. Seyşeller’in sosyal güvenlik fonu, tüm vatandaşları, yabancı ülkelerde ikamet edenleri ve serbest meslek sahibi kişileri kapsar ve yaşlılık, engellilik, hastalık ve analığı kapsar. Hükümet ve işverenlerin aylık olarak katkıda bulunmaları gerekmektedir. 1996’da otuz dokuz bin çalışan vardı ve bunların yüzde üç dördü devlet kontrolündeki işletmelerde çalışıyordu.
Üç özel istihdam bürosu vardır.
Seyşeller’de üç özel istihdam bürosu faaliyet göstermektedir. Her birinin kendine özgü özellikleri vardır. Bir ajansın kendi kuralları vardır, diğerinin ise hiç yoktur. Ancak, her üçünün de ruhsatlı olması ve Çalışma Bakanlığı’na kayıtlı olması gerekmektedir. Bakanlık, göçmen işçi evrak işlerini ve asgari ücreti denetler. Bu ofis, göçmenlerin çalışma ortamlarında uygun şekilde sağlanmasını ve rahat olmasını sağlar. Ulusal İnsan Hakları Komisyonu, insan haklarının kötüye kullanıldığı iddialarını araştırır.
Seyşeller hükümeti, iş olanaklarını iyileştirmek için Strateji 2017’yi benimsemiştir. Yabancı yatırımı teşvik eden, malzemelere vergisiz erişimi kolaylaştıran ve yabancı çalışanlar için çalışma izinlerini hızlandıran Seyşeller Uluslararası Ticaret Bölgesi Yasasına dayanmaktadır. Yabancı yatırıma kredi veya öz sermaye şeklinde izin verilir. Adaya ekonomik ve sosyal faydalar sağlaması koşuluyla, mevcut kuruluşlarda yabancı mülkiyete de izin verilmektedir.
Seyşeller ekonomisi turizm ve tarlalar arasında bölünmüştür. İkincisi, birincisinden daha iyi ödüyor, ancak tarlalar ancak bir yere kadar genişleyebilir. 1970’lerde Seyşeller büyük bir otel inşaatı akışı gördü. Coral Strand Smart Choice, Vista Do Mar ve Bougainville Hotel’in tümü 1972’de açıldı. Seyşeller’in başlıca sektörü turizm olduğundan, hükümet yabancıları işe alma sürecini kolaylaştırdı.
Asgari ücreti var
Seyşeller hükümeti bir asgari ücret belirlemiş olsa da, çoğu iş için gerçek ücret çok daha yüksektir. 1992’de ortalama aylık ücret devlet çalışanları için 2.750 SRe ve özel sektör çalışanları için 2.260 SRe idi. 1992’de hükümet ve parastatal çalışanlar için yapılan maaş artışları özel sektördekinin iki katından fazla olsa da, hayat pahalılığındaki artışa ayak uydurmaya yetmedi. 2001’de Seyşeller Merkez Bankası, ücret enflasyon oranının yüzde 10,8 olduğunu, bunun perakende fiyat enflasyonu seviyesini aştığını ve verimlilik artışlarıyla gerekçelendirilmediğini kaydetti.
Seyşeller’de hükümet, göçmen işçilerin ülkenin ekonomik büyümesi için öneminin farkındadır ve onların haklarını ve adil muameleyi güvence altına alan bir politika benimsemiştir. Hükümetin politikası göçmen işçilerin insan haklarına odaklanmaya devam edecek. Bu arada asgari ücret hala ılımlı bir miktar ama önemli bir adım. Aslında, Seyşeller hükümeti şimdi yabancı işçileri için daha yüksek bir asgari ücret belirleme yolunda ilerliyor.
Seyşeller Sosyal Güvenlik Kurumu, işsiz sakinlere en az altı ay boyunca geçimlik bir gelir ödeyen bir Engelli Emeklilik planına sahiptir. Yüzde yetmişini devlet sübvanse ederken, işveren yüzde otuzunu ödüyor. Yasal asgari ücret 5.250 rupidir, ancak hükümetin gelir desteği, başvuranların 18 yaşında veya daha büyük olmasını ve aktif iş aramayla meşgul olmasını gerektirir. En az on yıldır çalışıyorlar ve iş bulamıyorlarsa malul aylığına başvurabilirler.
zorunludur
Seyşeller’deki Ulusal Asgari Ücret, inşaat ve turizm sektörlerinde istihdam edilen Seyşeller vatandaşı olmayan işçiler dışındaki tüm yerel işçiler için geçerlidir. Yeni yasa, işverenlerin işçilerine yerel ücretlerine ek olarak ayda en az 2.000 Rupi ödemesi gerektiğini şart koşuyor. Zorunlu asgari ücrete ek olarak, yeni mevzuat hem işverenlere hem de çalışanlara yardımcı olacak bir dizi başka hüküm içermektedir. Aşağıda yeni kanunda yer alan bazı maddeler yer almaktadır.
Seyşeller hükümeti iki Uluslararası Çalışma Örgütü sözleşmesini onayladı: 81. iş teftişi sözleşmesi ve 11. ayrımcılık, istihdam ve meslek sözleşmesi. Ülkede yeterli sayıda iş müfettişi bulunmakta ve gerektiğinde işyerlerinde rastgele denetimler yapılmaktadır. Seyşeller’deki ortalama bir işçi haftada altmış saat çalışıyor, bu da fazla mesai ücreti alma hakları olduğu anlamına geliyor. Ek olarak, sistematik bir iş teftiş kontrol listesi maaş bordrolarının doğrulanmasını içerir.
İstihdam Yasası, göçmen işçilerin ve Seyşeller Uluslararası Ticaret Bölgesi’nde çalışan tüm Seychellois işçilerinin haklarını korur. Hem göçmen işçiler hem de Seychellois çalışanları ulusal asgari ücret hakkına sahiptir. 2014 yılında Seyşeller, göçmen işçileri korumak için özel stratejiler öngören Ulusal İstihdam Politikasını uygulamaya koydu. Yasa aynı zamanda göçmen işçiler için güvenli ve insana yakışır yaşam koşullarını da teşvik ediyor. Mevzuatına ek olarak, iş müfettişleri göçmen işçilerin refahının korunmasında çok önemli bir rol oynamaktadır.
Seyşeller’de asgari ücrete ek olarak, işverenlerin ayrıca çalışanlarından emekli maaşı ve vergi kesintisi yapmaları gerekmektedir. Bu para SRC’ye veya Emekli Sandığına ödenmelidir. İşverenler ayrıca çalışanların Resmi Tatillere hak kazandığını da not etmelidir. Ülkede 10-12 Resmi Resmi Tatil vardır. Bir işçi Resmi Tatilde çalışıyorsa, o günkü günlük ücretinin iki katını ödemek zorundadır.
