Hükümet şunları düzenler: Endonezya’da asgari ücret. Karar, enflasyon oranına ve gayri safi yurtiçi hasılanın büyümesine bağlı olarak yıllık artışlar öngörüyor. İl ücret meclisleri, her ilde asgari ücreti hesaplamak için valilerle birlikte çalışır. Çalışma Bakanlığı’nın 2013 tarihli Kararı 7, illerin bayındırlık işleri, otomobil, perakende, finans ve bankacılık ile kimya, enerji ve madencilik dahil olmak üzere önde gelen sektörler için kendi asgari ücret oranlarını belirlemesine izin vermektedir. Endonezya’daki asgari ücret oranlarını, her bir sektörde istihdam edilen işçi sayısı ve bu sektördeki deneyimleri dahil olmak üzere çeşitli faktörler etkiler.
Asgari ücretin istihdam oranına etkisi
Endonezya’da istihdamın esnekliği asgari ücret endeksi (MW) kullanılarak ölçülmüştür. İndeks sadece bir spesifikasyonda istatistiksel olarak anlamlıdır. Diğer dördünde esneklik aynı işarete sahiptir, ancak beşincisinde esneklik sıfıra yakındır. Bu sonuç Endonezya’da asgari ücretlerin istihdam oranını olumsuz etkilediğini göstermektedir. Bu etki en çok, 1966-1990 döneminde istihdam oranının %63,2’den %58,7’ye düştüğü düşük eğitimli işçi grubunda belirgindir.
Analiz, asgari ücretin Endonezya’daki istihdam oranı üzerindeki etkisinin negatif olduğunu ancak anlamlı olmadığını ortaya koyuyor. Buna karşılık, Suryahadi ve ark. (2001), asgari ücretlerin kayıt dışı sektördeki istihdam oranını artırdığını, ancak kayıtlı sektörü etkilemediğini tespit etti. Ancak sonuçlar, geleneksel ikili işgücü piyasası teorisiyle çelişiyor. Yazarlar, asgari ücretin istihdam oranları üzerinde olumlu etkileri olduğu ve bu nedenle olumlu bir faktör olduğu sonucuna varmışlardır.
Çalışma aynı zamanda asgari ücretin istihdam ve işsizlik oranları üzerindeki etkisini de incelemektedir. İstihdam oranları üzerindeki etkiyi değerlendirmek için 2001’den 2015’e kadar toplu il paneli verilerini kullanır. Sonuçlar, asgari ücret artışlarının hem kayıtlı hem de kayıt dışı sektörlerde istihdam oranını azalttığını ve en büyük etkinin 15-24 yaş grubundaki kadınlarda olduğunu göstermektedir. Endonezya’da asgari ücretlerin istihdam oranları üzerindeki etkisi de olumlu, ancak bu politikanın işgücü piyasası üzerinde gerçekten olumlu etkileri olup olmadığını belirlemek için daha kapsamlı bir analize ihtiyaç var.
Asgari ücret istihdam oranlarını artırsa da, ülkedeki toplam yatırım üzerindeki etkisi daha az belirgindir. Asgari ücret %1 artarsa, toplam yatırım %0,09 azalır. Aslında, asgari ücret artışı, istihdam oranını %0,09 oranında azaltabilir. Asgari ücret, medyan saatlik ücretin iki katından fazlaysa etki daha belirgindir. Ancak bu etki işsiz nüfusu kapsamamaktadır.
Endonezya’daki istihdam oranları üzerindeki etki, iki sektörün büyüklüğüne ve doğasına bağlıdır. Kapsanan sektör, kapsanmayan sektörden daha fazla insanı kapsar. Sigortasız sektör işsizler için son çare. Koşullar işçileri mesleklerini değiştirmeye zorlayana kadar, sigortalı sektörde kalacaklardır. Sigortasız sektör ise düşük gelirli işçilerin çoğunun gittiği yerdir. Endonezya’da ücret seviyeleri ile istihdam oranları arasında doğrudan bir bağlantı olduğunu anlamak önemlidir.
Asgari ücret artışı, yerinden edilmiş işçileri kayıt dışı sektöre girmeye zorlayacağı için kayıtlı istihdamı olumsuz etkilemelidir. Asgari ücret artışının istihdam oranlarına bir diğer etkisi de kayıt dışılığı artırması gerektiğidir. Genel olarak, asgari ücretteki yüzde onluk bir artış, kayıtlı istihdamda istihdam olasılığını artırmaktadır. Ancak, kayıt dışı istihdam üzerindeki etkisi belirsizliğini koruyor. Bu sonuç, bir ülkedeki istihdam oranları için her zaman faydalı olmadığına işaret etmektedir.
Kayıt dışı sektörde asgari ücretin istihdam oranına etkisi
Bu çalışma Endonezya’da kayıtlı ve kayıt dışı sektörlerde asgari ücretlerin istihdam oranları üzerindeki etkisini incelemektedir. Asgari ücretler, Endonezya’da ücret eşitsizliğini azaltmak için etkili bir politika aracı olmakla birlikte, olumsuz sonuçları da olabilir. Asgari ücretler, kayıtlı sektör çalışanları için aylık ücret artışlarında önemli bir belirleyici iken, kayıt dışı sektörde istihdam üzerinde çok az etkisi vardır veya hiç etkisi yoktur. Ek olarak, asgari ücret kazanan kişiler, kazanmayanlara göre genellikle haftada daha fazla saat çalışmaktadır.
Endonezya’da kayıt dışı sektörde asgari ücretlerin istihdam oranı üzerindeki etkisi tartışmalı bir konudur. Bazı araştırmacılar, asgari ücretlerin kayıt dışı sektördeki istihdam oranlarını artırdığını tespit ederken, diğerleri bu oranda bir değişiklik görmemektedir. Bazı araştırmacılar asgari ücretlerin işsizliği azalttığını iddia ederken, bazıları da bu tür politikaların kayıt dışı istihdamı artırdığını ve kayıtlı sektör istihdamını artırdığını öne sürüyor. Ancak bu analiz, kayıt dışı sektördeki istihdam pozisyonlarını belirlemek için kukla modellerin kullanıldığı araştırmalara dayanmaktadır.
Genel olarak, Endonezya’da kayıt dışı sektörde asgari ücretlerin istihdam oranı üzerindeki etkisi olumlu olmuştur. Bununla birlikte, birkaç dezavantaj vardır. Asıl sorun, asgari ücretlerin işçileri kayıt dışı sektörden kayıtlı sektöre geçmeye teşvik etmede etkisiz olmasıdır. Asgari ücretler, kapsanan sektörde iş kaybı riskini de artırmaktadır. Aslında Welch’in modeli, asgari ücretlerin kayıt dışı istihdam oranını %10 oranında azalttığını öngörüyor. Mincer ve Gramlich modelleri karışık sonuçlar gösteriyor. Bu dezavantajlara rağmen, Endonezyalı işçiler asgari ücretin uygulanmasından bu yana en yüksek maaşları aldılar.
Kayıt dışı sektörü etkilemesine ek olarak, asgari ücretin kayıtlı sektördeki vasıfsız işçilerin ücretlerini de artırması muhtemeldir. Asgari ücret, eşitsizliği azaltmanın yanı sıra, yerel işverenleri kayıt dışı sektördeki işçi sayısını azaltmaya teşvik ederek yoksulluğu azaltabilir. Ancak bu etki anlamlı değildir. Bu çalışma, Endonezya’da asgari ücretin kayıt dışı istihdam oranı üzerinde herhangi bir etkisinin olup olmadığını test etmeyi amaçlamaktadır.
Ayrıca çalışma, asgari ücretlerin kentsel kayıtlı sektördeki çeşitli grupların istihdam oranları üzerindeki etkisini tahmin etmek için iki değişkenli bir yöntem kullanmıştır. 1988-1999 döneminde 26 ilden veri kullandı. İki değişkenli analizin sonuçları, kadınlar ve düşük eğitimli işçiler de dahil olmak üzere savunmasız gruplar arasında istihdam üzerinde biraz olumsuz bir etki olduğunu göstermektedir. Son olarak, çalışma aynı zamanda tahmin denkleminin alternatif özelliklerini de kullandı.
Asgari ücrete ilişkin ampirik kanıtlar, reel asgari ücretteki %1’lik artışın kadın işçilerin istihdam oranlarını yüzde 3,10 oranında azaltacağını göstermektedir. Benzer şekilde asgari ücretteki bir artış vasıfsız işçilerin istihdam oranlarını da benzer oranda artıracaktır, ancak kadın istihdamına etkisi erkek işçilere göre daha azdır. Ancak, kanıtlar hala karışık. Bu çalışma, Endonezya’da asgari ücretlerin iyi bir politika aracı olmadığını ortaya koymaktadır.
Kayıtlı sektörde asgari ücretin istihdam oranı üzerindeki etkisi
Endonezya’da kayıtlı sektörün istihdam oranı üzerinde asgari ücretlerin etkisi genel olarak olumlu olsa da, bu etki bölgeler ve meslekler arasında tutarlı değildir. Asgari ücretin kayıtlı sektördeki istihdam oranı üzerindeki katsayıları küçüktür ve geleneksel ikili işgücü piyasası teorisinin aksine, bu katsayılar kayıt dışı sektörün istihdam oranı üzerinde olumlu bir etkiye işaret etmektedir. Asgari ücretlerin kayıtlı sektör üzerindeki etkisi küçük olsa da, istihdam oranı üzerinde genel bir olumsuz etki olmaksızın daha fazla işçinin kayıtlı sektöre yöneldiğini gösteriyor.
Endonezya’da kayıt dışı sektörde asgari ücretin istihdam oranı üzerindeki etkisi, 26 ilden ve 1988-99 döneminden alınan veriler kullanılarak incelenmiştir. Çalışma, kadınlar, genç işçiler ve daha az eğitimli işçiler dahil olmak üzere kentsel kayıtlı sektördeki belirli işçi gruplarına odaklandı. İstihdam oranı, kentsel kayıtlı istihdam oranlarının en yüksek olduğu iller için grafik ve istatistiksel analizler kullanılarak hesaplanmıştır. Bölüm bir sonuçla sona eriyor.
Endonezya’nın resmi sektöründe asgari ücretin istihdam oranı üzerindeki etkisi iki yöntem kullanılarak incelenmiştir: IFLS (interpolasyon benzeri regresyon) ve Gini katsayısı. Dünya Bankası (2009), asgari ücretin genel istihdam düzeyi üzerinde olumlu bir etkiye sahip olduğunu tespit ederken, Magruder’in (2013) sonuçları bunun tersine işaret ediyor. Magruder, Endonezya’da asgari ücretteki artışın daha fazla kayıtlı istihdama ve daha az kayıt dışılığa yol açtığı sonucuna vardı.
Bu çalışma, asgari ücretin kentsel kayıtlı sektördeki belirli işçi grupları üzerindeki etkilerini inceledi. Çalışma, 1988’den 1999’a kadar olan dönemi kapsayan 26 ilden verileri içermektedir. İki değişkenli analizler, bu gruplarda, özellikle hassas sektörlerde istihdam oranı üzerinde olumsuz bir etki göstermiştir. Bu çalışma, Endonezya’da asgari ücretlerin gelişimi için çıkarımlara sahiptir. Uygulanmasına yönelik çeşitli sınırlamalar vardır. Örneğin, asgari ücretin istihdam oranına olumlu bir etkisinin olup olmadığı tespit edilememiştir.
Endonezya’da asgari ücretin istihdam oranına etkisi hem kısa hem de uzun vadede olumsuz oldu. Bu, düşük vasıflı işçi grubu için geçerliydi. 1990 yılında %63,2 olan istihdam oranı 2000 yılında %58,7’ye gerilemiştir. 2000 yılında asgari ücretin %47,0’ye çıkarılmasıyla tekrar düşüş göstermiştir. İstihdam oranı üzerindeki etki en çok düşük vasıflı işçiler grubunda belirgin olmuştur.
Ayrıca Endonezya’da asgari ücretin istihdam oranı üzerindeki etkisi kayıt dışı sektöre uygulandığında negatif olmuştur. Asgari ücretteki artış kayıt dışı istihdam oranını olumsuz etkiledi. Asgari ücretteki artış bazı düşük vasıflı işçileri yerinden ediyor. Asgari ücret ne kadar yüksek olursa, işgücü piyasasına o kadar çok insan girecek. Bununla birlikte, ek işgücü arzı, ona yönelik artan taleple karşılanmayacaktır.
