Asgari ücretler

Guatemala’da Asgari Ücret –

hakkındaki tartışma Guatemala’da asgari ücret yeni değil Guatemala’da işgücü hızla artıyor ve daha iyi eğitimli hale geliyor. Ancak ortalama kazançlar da düşüyor ve işgücü piyasası için aşağı yönlü bir sarmal yaratıyor. COVID-19 krizinden önce Guatemala’daki işgücü piyasası zaten yoğun bir baskı altındaydı. Peki Guatemala’daki asgari ücret ekonomiye ne yapıyor? Ve Guatemala’da asgari ücretin etkisi COVID-19 için ne anlama gelecek?

Guatemala’da ortalama maaş

Guatemala’da eğitim almakla ilgileniyorsanız, ülkedeki ortalama ücretin Amerika Birleşik Devletleri’ndeki ortalama maaşa kıyasla çok düşük olduğunu bilmelisiniz. Guatemala’da ortalama iş günü sekiz saattir ve bazı durumlarda 48 saate kadar uzayabilir. İnsanların gündüz çalışabilecekleri saat sayısı da ortalama iş gününe göre düşüktür ve bu da maaş amaçlı iş gününü sadece kırk beş saat yapmaktadır. Sonuç olarak, Guatemalalılar genellikle çok fakirdir ve ısrarla yüksek eşitsizlik ve yoksulluk oranları vardır.

Guatemala’daki öğretmenlerin ortalama maaşı 450 dolardır. Ancak, müdürlerin ve güvenlik bakanlığının diğer görevlilerinin maaşları daha yüksek. Bir üniversitede bir müdür veya profesöre 780 dolar, bir kolej veya teknik okul öğretmeni ise 620 dolar kazanıyor. Bir teknik okuldaki bir yönetici 1460 dolar kazanıyor. Tıp alanında, bir pratisyen hekimin ortalama maaşı 700 dolar, bir cerrahın maaşı ise 1010 dolar. Bir hemşire 530 dolar kazanacak ve bir hastanedeki başhekim 5600 dolar kazanabilir.

Ulusal İstihdam ve Eğitim Enstitüsüne (NIE) göre, Guatemala’daki ortalama maaş yılda Q183.789 GTQ’dur. Aynı şekilde, tek bir pozisyon için maksimum maaş Q46.800 GTQ iken, en düşük maaş Q88’dir. Farklı mesleklerin maaşları önemli ölçüde farklılık gösterir, bu nedenle, düşündüğünüz iş için Guatemala’daki ortalama maaşı bilmek önemlidir. Aşağıdaki tablo, Guatemala’daki çeşitli pozisyonların maaşlarını göstermektedir.

Orta Amerika’daki diğer ülkelerle karşılaştırıldığında, Guatemala’nın iş kanunu benzerdir. İş Kanunu benzerdir, çalışanların haftada 45 saat çalışmasına ve fazla mesai saatlerinde 1,5 kat daha fazla kazanmasına izin verir. Bir Dünya Bankası araştırması, düşük vergiler ve zayıf harcamanın Guatemala’nın zayıf ekonomisinin iki ana nedeni olduğunu söylüyor. Sonuç olarak, ülkenin altyapısı zayıf ve büyüme yavaş. Yakın tarihli bir Dünya Bankası araştırması, Guatemala’nın yavaş ekonomik büyümesinin birincil nedeni olarak düşük vergileri belirledi.

Asgari ücretin kapsayıcı sosyal kalkınma üzerindeki etkisi

Ekonomik, Sosyal ve Kültürel Haklar Komitesi, Guatemala’nın asgari ücret konusundaki üçüncü periyodik raporuna ilişkin incelemesini henüz tamamladı. Ancak ülke, Sözleşme’nin İhtiyari Protokolünü henüz onaylamadı. Bunun nedeni, asgari ücretin getirilmesine yönelik önemli toplumsal direniş olabilir. Buna ek olarak, ülke vergi gelirlerini tahmin etmek için metodolojisini geliştirmeye devam etmektedir. Sözleşmenin uygulanmasının başarılı sayılabilmesi için önce bu sorunların çözülmesi gerekir.

Bu raporda, ülkenin sosyal harcamalar ve maliye politikaları konusundaki politika çerçevesini inceledik. Yüksek işsizlik seviyeleri, kayıt dışı sektör için yetersiz asgari ücretler ve İş Teftiş Kurulu’nun yetersiz güçlendirilmesi gibi konuların nasıl ele alınacağını sorduk. Ayrıca, yerli halk arasındaki işsizlik ve yetersiz beslenmenin yanı sıra yoksulluk ve sosyal koruma durumu hakkında da sorular sorduk. Önerilerimizin Guatemalalı politika yapıcılara bu bağlamda karşılaştıkları zorluklar ve fırsatlar hakkında bir fikir sağlayacağını umuyoruz.

Buna karşılık, asgari ücretin Guatemala’da üretkenliği artırabileceği ve kapsayıcı sosyal kalkınmayı destekleyebileceği birçok yol vardır. Örneğin, Amerika Birleşik Devletleri’nde asgari ücret, düşük vasıflı işçiler arasındaki istihdamı yüzde yediye kadar artırdı; bu, Guatemala’daki oranın iki katıdır. Dışlanma oranının ortalama yüzde 10,5 ile Amerika Birleşik Devletleri’nden daha yüksek olduğu tek Latin Amerika ülkesi burası.

Guatemala örneğinde, asgari ücret, hem düşük gelirli hem de yüksek ücretli işçilere fayda sağlayacak olan kayıt dışı sektördeki ücretleri artırmaktadır. Tazminattaki artış kayıtlı istihdamın büyümesini yavaşlatabilir. Ancak bu, kayıt dışı sektörün genel çıktısını artırmasına yardımcı olabilir. Kayıtlı sektör istihdamı artarken, ülkenin genel istihdam düzeyi azalabilir veya aynı kalabilir. İstihdam oranları üzerindeki etki bu nedenle karışık bir çantadır.

Komisyon, Guatemala’nın uluslararası çalışma standartlarına uymamasının, okul terkinin önemli bir nedeni olan çocuk işçiliğinde artış riskini artırdığına dikkat çekerken. 10 ila 14 yaş arasındaki çocuklar, çalışmayan çocuklar için 2,05 yıl ile karşılaştırıldığında, okulu ortalama 1,78 yıl tamamlar. Guatemala, toplumsal barışı sağlamak ve demokrasiyi geliştirmek için çabalarının merkezine eğitimi koymalıdır.

Üstelik Guatemala’nın adalet sistemi zayıf. Yasal sistemi zayıf, bu da yasa dışı ve etik olmayan ağların çoğalmasına izin veriyor. Bu, çocuk haklarına aykırıdır ve mümkün olduğunca düzenlenmeli ve korunmalıdır. Komisyon, çocuklara ve ergenlere temel yaşam gereksinimlerinin sağlanması gerektiğini devlete hatırlatır. Bu özellikle önemlidir, çünkü çocuklar demokrasinin ve hukukun üstünlüğünün gelecekteki liderleri olacaktır.

Asgari ücretin COVID-19 üzerindeki etkisi

Ücret belirleme ve asgari ücret, halihazırda bazı ülkeleri vuran bir sosyal mesafe olgusu olan COVID-19 krizini ele almada kilit bir role sahiptir. Bununla birlikte, COVID-19 krizi, ücret belirleme mekanizmaları için büyük bir zorluk teşkil ediyor. Talep ve gelirleri korurken, ücret belirleme mekanizmalarının yeni koşullara tepki verecek kadar esnek olması zorunludur. Özellikle hükümet ve sosyal ortakların karmaşıklığı göz önüne alındığında, bu iki zorunluluğu dengelemek kolay bir iş değildir.

Yeni programlar, zor koşullarda çalışan işçileri desteklemeyi amaçlıyor. Genellikle standart dışı çalışanlar için farklı düzeylerde destekle tasarlanmıştır. Danimarka’da firmalar çevrimiçi olarak başvurabilir ve Birleşik Krallık’ta geriye dönük destek mümkündür. Destek seviyeleri, Danimarka’da %100’den Letonya’da %75’e kadar ülkeden ülkeye farklılık göstermektedir. Yunanistan’da destek 800 Avro olarak sabit oranlıyken, İzlanda’da normal işsizlik yardım oranına eşdeğerdir.

Devlet ücret destek programları işçileri elde tutmayı amaçlarken, bazı hükümetlerin yaygın iş tutma politikaları yoktur. Norveç’te, hükümetin ücret destek planı sosyal ortaklar tarafından müzakere edildi ve işten çıkarılan işçilerin yeniden istihdam edilmesine yardımcı oldu. Macaristan, yaygın iş tutma önlemlerine sahip olmasa da, iş yaratmayı destekleyebilmiştir. Bununla birlikte, ücret destek mekanizmaları karmaşıktır ve uygulanması zaman ve çaba gerektirir. Ayrıca, Romanya ve Bulgaristan’da önemli idari sorunlar ve ödeme gecikmeleri olduğuna dair raporlar var.

Bu ücret sübvansiyon programlarının amacı firmalar için maliyetleri düşürmek olsa da, bu politikalardan bazıları suiistimale yol açmıştır. Bazı firmalar, uygunluk kriteri olarak kullanılan satış rakamlarını olduğundan fazla bildirebilir. Diğerleri, sadece iki yakayı bir araya getirmek için çalışanlara eksik ödeme yapacak. Bu, COVID-19’da ele alınması gereken büyük bir sorundur ve maliyetler ile faydalar arasında doğru dengeyi bulmak çok önemlidir.

Ancak, ücret artışlarının istihdam üzerindeki etkisi önemli ölçüde asimetrik bir nitelik taşımaktadır. Ücretler üzerindeki bu asimetrik etki, nüfusun belirli grupları için daha düşük reel ücret artışlarıyla sonuçlanmıştır. Bu gruplar kadınları, gençleri ve göçmenleri içermektedir. Ayrıca, düşük ücretli çalışanların işsizlik maaşı alma olasılığı daha yüksektir. Bu faktörler ücretler üzerindeki asimetrik etkiyi açıklayabilir. Bu arada asgari ücret artışları, düşük ücretli sektörlerde istihdamın genel olarak azalmasına neden oldu ve en düşük ücretli sektördeki işçiler için daha az fayda sağlandı.

STW programları saatlik ücrete dayalı olmasa da, asgari ücret artışına benzer. Bu programlar, işverenlerin işçilere çalışmadıkları saatler için normal ücretlerinin bir yüzdesi ile sübvansiyon sağlamasını gerektirir. Sonuç olarak, işverenler işçilerine normal ücretlerinin en az %70’ini ödemek zorunda kalacak. Ancak, bu sübvansiyonun satış ve çalışma saatlerinin azaltılması ile orantılı olduğunu unutmamak önemlidir.

Related Articles

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

Back to top button