Bu makaleyi okuyorsanız muhtemelen merak ediyorsunuzdur. Guyana’da Asgari Ücret aslında şu an olduğundan daha değerli. Asgari ücret artışının ekonomi üzerindeki etkisini de merak ediyorsanız doğru yere geldiniz. Artan asgari ücretin neden önemli olduğunu ve daha iyi bir hayat yaşamanıza nasıl yardımcı olacağını öğrenmek için okumaya devam edin. Bu makale ayrıca size maaşınızı artırma konusunda bazı pratik bilgiler verecektir.
Guyana’nın asgari ücretinin 13. Maddesi
Makale, Guyana’nın özel sektör çalışanları için Ulusal Asgari Ücretinde önemli bir artış çağrısında bulunuyor. 1 Ocak 2017 itibariyle, Guyana için ulusal asgari ücret saatte 255 dolar veya günde 2.040 dolardır. Bu, bir önceki yılın ulusal asgari ücretine göre yaklaşık %70’lik bir artış anlamına geliyor. Ancak Guyana’daki birçok insan işsiz ve iş bulamıyor. 13. Madde bunu işverenler için daha da zorlaştırmaktadır.
Guyana Anayasası, tüm işçilere boş zaman hakkını garanti eder. Hükümet, işverenler ve sendikalarla birlikte tatil programlarını belirler. 1995 tarihli Ücretli Tatil Yasası, tüm çalışanlar için ücretli tatilleri özetlemektedir ve yeni yasa, kamu hizmeti çalışanları için yıllık izinler sağlamaktadır. Ancak asgari ücret evrensel olarak uygulanabilir bir standart değildir. Bu nedenle, işverenlerin yasayı mümkün olduğunca yakından uygulamaları teşvik edilmektedir.
Asgari ücret artışı
COVID-19 salgını ülkeyi vurduğundan beri, ulusal asgari ücretin artırılmasıyla ilgili tartışmalar sürüyor. Başlangıçta özel sektör, genel giderleri karşılayacak kaynak yetersizliğini gerekçe göstererek artışın ertelenmesi çağrısında bulundu. Ancak geçen yıl çoğu işletmenin normal faaliyetlerine dönmesinin ardından Özel Sektör Komisyonu zamları resmiyet kazanmaya hazırlandığını açıkladı. Hükümet şimdi talebi değerlendiriyor.
Sol Guyana Inc., hükümet ve sendika tarafından bugün imzalanan yeni bir hükümet sözleşmesi, ulusal asgari ücrette önemli bir artışı garanti etti. Yeni sözleşme, 1 Ocak 2022’den 31 Aralık 2023’e kadar ücretlerde %24’lük bir artış öngörüyor. Ayrıca, ücret artışı yaşam maliyetine endeksli. SOL Guyana Inc.’deki asgari ücret ayda 130.000 dolar olacak.
Artan asgari ücretin Guyana ekonomisinin büyümesi üzerindeki etkisi
Guyana Anayasası’nın 40. Maddesi, her vatandaşın insana yakışır bir yaşam, refah içinde bir yaşam, açlıktan ve cehaletten kurtulma ve üretken bir ekonomiye katılma fırsatına sahip olduğunu belirtir. Ayrıca, kamu sektöründeki asgari ücretin, ulusal ortalamanın yedi katından fazla, ayda 74.900 dolar olduğunu belirtiyor. Ancak madde, böyle bir ücret artışının ekonomiyi ne kadar canlandıracağını belirtmiyor.
Guyana’nın işgücü piyasası, kısmen petrol ve gaza yapılan yüksek yatırım nedeniyle sıkı. Ülkenin işgücüne katılım oranı 2020’nin ilk çeyreğinde %50,4 olurken, işsizlik %12,8 oldu. Genç işsizliği yüzde 29,7’den yüzde 30,2’ye yükseldi. Guyana, ağırlıklı olarak madencilik sektörü ve restoranlarda çalışan Venezuelalı göçmenlerin akınına da tanık oluyor.
Guyana ekonomisinde yaşamanın maliyeti
Mal ve hizmetlerin artan maliyeti ile Guyanalı vatandaşlar, hükümetin enflasyonun getirdiği zorluklara yanıt vermekte başarısız olduğunu kabul etmelidir. PPP Hükümeti, sorunla mücadele etmek için Ulusal Bütçeye 5 milyar dolar ayırdı ve Kıdemli Maliye Bakanına tüketicilerin üzerindeki yükü hafifletmesi talimatını verdi. Ancak, zorluklar burada bitmiyor. Hükümet ayrıca yerel üretkenliği artırmak ve yabancı yatırımı çekmek için iş liderleri ve paydaşlarla birlikte çalışmalıdır.
Tipik bir bakkaliye sepeti 660 USD iken, New York’ta bir dolar sepeti 1.000 USD’dir. Guyana ile karşılaştırıldığında, bir sepet yiyeceğin fiyatı yaklaşık 15 USD’dir. Toplu taşıma maliyeti yaklaşık 120-300 GYD, yakıt maliyeti ise yaklaşık 25000-40000 GYD’dir. Guyana’da yaşamanın maliyeti, ailenizin büyüklüğü, bulunduğunuz yer, kiralık araba ve seyahat masrafları gibi faktörler tarafından belirlenir.
Guyana ekonomisinde reel ücretlerin aşınması
Rapor, Guyana’daki şeker çiftliklerinin kapatılmasının sosyo-ekonomik etkilerini incelemektedir. Ayrıca, PPP/C’nin Mart 2020 seçimlerini kazanması durumunda mülkün yeniden açılma olasılığını da değerlendiriyor. Çalışma, altıncı hedefe odaklandı: şeker bahçelerinin kapatılmasının sosyo-ekonomik etkisi. Sonuç olarak, çalışma sorunu ele almak için politika önerileri geliştirmeyi amaçlamaktadır. Bu çalışma, alınması gereken herhangi bir özel eylem önermemekte, daha çok hükümet, işveren ve işçi temsilcileri dahil olmak üzere üçlü bileşenler arasında diyalog için bir temel oluşturmayı amaçlamaktadır.
İşten çıkarılan işçilerle ilgili son anket, yanıt verenlerin yüzde 63’ünün topluluklarının ekonomik geleceği hakkında endişe duyduğunu ortaya koydu. En kötü etkilenen bölgeler Skeldon, Rose Hall ve East Demerara idi. Bu bölgelerle karşılaştırıldığında, Skeldon ve Doğu Demerara işçileri en çok geleceklerinden endişeliydi. Ortalama kıdem tazminatları sırasıyla 838.177 G$, 613.800 G$ ve 509.666 G$ idi.
