Singapur’daki mevcut asgari ücret, küçük işletmeler ve ekonomi üzerinde olumsuz bir etkiye sahiptir. İşletmeleri yenilik yapmaktan ve çalışanlarına fıstık ödemekten caydırıyor. Ancak yeni yasanın etkisi tüketiciler üzerinde de oluyor. Değişiklik, tüketicilerin yiyecek ve hizmetleri için biraz daha fazla ödeme yapmasına neden olacak. Bununla birlikte, seyyar satıcılar kira sübvansiyonları aldığı ve iş gücü ucuz olduğu için seyyar satıcı yiyeceklerinin maliyeti hala oldukça ucuz. Birkaç yıl içinde Singapur’daki asgari ücret, tüketicilerin satın alma alışkanlıklarını sorgulamasına neden olacak kadar yüksek olabilir.
Asgari ücret
İşverenler, çalışanlar için asgari maaşı hesaplarken, Singapur’daki asgari ücret yasalarının katı kural ve düzenlemeleri olduğunu unutmamalıdır. Bunun nedeni, Singapurluların %40’ının ayda 2.000 Singapur Dolarından (1.496 ABD Doları) daha az kazanmasıdır. Başka bir deyişle, uluslararası yoksulluk tanımına dayalı olarak yoksulluk maaşı alıyorlar, bu da 4.000 Singapur Doları olan medyan gelirin %50’si. Bu, işverenlerin çalışanlarının maaşlarını belirlerken göz önünde bulundurmaları gereken önemli bir faktördür.
Singapur hükümeti, iş yapma maliyetini artıracağını ve iş kayıplarına yol açabileceğini söyleyerek asgari ücret uygulamasına karşı çıkıyor. Bunun, ülkenin bir iş yeri olarak çekiciliği üzerinde olumsuz bir etkisi olabilir. Etkiler, asgari ücretin yükseltildiği ekonomik gerileme sırasında daha şiddetli hissedilecektir. Şimdilik hükümet, bir güvensizlik ve düşmanlık kültürü yaratma korkusuyla asgari ücret uygulama konusunda isteksiz.
Singapur’daki muhalefet, uzun süredir yüksek yaşam maliyetine atıfta bulunarak ulusal bir asgari ücret çağrısında bulunuyor. Ancak, bu teklif sadece yerleşik işçiler için geçerlidir. Sonuç olarak, Singapur’daki yabancı işçiler, yerleşiklerden daha düşük maaş alıyor ve bu da daha büyük bir ücret farkına yol açabilir. Boşluğu kapatmak için, hükümet ulusal bir asgari ücret uygulamalıdır. Ancak muhalefetine rağmen mevcut sorunu çözmeye yetmiyor. Singapur’da asgari ücret sadece temizlik sektörünü değil, tüm sektörleri kapsamalıdır.
İşçi hareketi, hükümet ve işveren temsilcilerinden oluşan bir çalışma grubu, sıradan işçilerin ücretlerini artırabilecek bir yaklaşım önerdi. Yeni ücret modeli, 55.000’den fazla düşük ücretli işçiye fayda sağlayacak olan sürücüler ve yöneticiler için de geçerli olacak. Sonuç olarak, bu değişiklik Singapur’daki düşük ücretli işçilerin yüzde 82’sinin ücretlerini artıracak. Uzun vadede, bu hamle ekonomik krizin hafifletilmesine yardımcı olacaktır.
sektörel özelleştirme
Birçoğu Singapur’daki ulusal asgari ücretin etkinliğini sorgularken, diğerleri sektörel özelleştirmenin ücretleri daha da hızlı artırabileceğine inanıyor. BUGÜN, böyle bir sistemin ekonomiye fayda sağlayıp sağlamayacağını belirlemek için akademisyenler, ekonomistler ve işçilerle görüştü. Ayrıca sektörel özelleştirmenin herhangi bir dezavantajı olup olmayacağını tartıştık. Aşağıda, Singapur’da asgari ücrete yönelik sektörel bir yaklaşımın bazı artıları ve eksileri bulunmaktadır.
Singapur’daki mevcut asgari ücret, çalışan nüfusun temel ihtiyaçlarını karşılamak için yetersiz. Son zamanlarda yapılan bir araştırma, 65 yaş ve üzerindeki kişilerin temel ihtiyaçlarını karşılamak için 1.379 S $’a ihtiyacı olacağını buldu. Buna karşılık, daha genç işçilerin 1.535 S$ veya daha fazlasına ihtiyacı olacaktır. Bir Progress Singapore Party üyesi, temel maaşı 2.055 Singapur doları olan bir kişinin bu hedefe 2026’da ulaşacağını hesapladı. -gelir ülkeleri.
PWM, ücret durgunluğunu tersine çevirmek için övgüye değer bir girişimdir. Bu sistemin ülkedeki ücretleri iyileştirmesi umulmaktadır, ancak bu biraz zaman alacaktır. Planın uygulanması bu on yılın sonuna, hatta bir sonraki yılın başına kadar sürebilir. PWM planı, işçilerin ücretlerde kaybettiği on yılı dikkate almıyor. Singapur’daki mevcut asgari ücret, benzer kişi başına GSYİH’ye sahip ülkelerdeki ortalama ücretten çok daha düşük.
Singapur, işçiler için aşamalı bir asgari ücret uygulamış olsa da, bu tüm sektörler için geçerli değildir. Aksine, Kademeli Ücret Modeli tüm idari ve şoförlük çalışanları için geçerli olacaktır. PWM kapsamında, yerel nitelikli bir maaş aylık 1.500 S$ veya 1.750 S$ olacaktır. Bu da düşük ücretli çalışanların yüzde 82’sinin yararlanacağı anlamına geliyor. Ancak, PWM’nin asgari ücreti yine de PWM eşiğinin altında olacaktır.
Maliyetler
Birçoğu ulusal asgari ücretten yana olsa da, Singapur Hükümeti bunu uygulama konusunda hâlâ temkinli. İş yapma maliyetlerini artıracak, bu da ülkeyi iş yapılacak bir yer olarak daha az çekici hale getirecektir. Bu nedenle, asgari ücretin etkileri mevcut ekonomik krizde daha fazla hissedilecektir. Sonuç olarak, Hükümet bunu uygulamakta tereddüt ediyor. Ancak Singapur’da asgari ücretin etkileri, birçok kişinin düşündüğünden daha şiddetli.
Pek çok zengin ülke, asgari ücretleri yaşam maliyetine denk getirmek için artırmış olsa da, Singapur’un asgari ücreti hala ulusal ortalamanın önemli ölçüde altındadır. Örneğin, Singapur’un temizlik sektöründe çalışan bir işçi ayda 1.274 S$ kazanıyor ki bu, o yaş grubundaki bir kişinin ihtiyaç duyacağı miktarın dörtte üçünden daha az. Singapur’un asgari ücretinin benzer refah düzeyine sahip ülkelerde yaşamanın maliyetini yakalaması için bir on yıl daha geçmesi gerekecek.
PWM planı, ücretlerdeki durgunluk eğilimini tersine çevirmeye ve Singapur’u mevcut durumundan çıkarmaya çalışacak, ancak bu on yılın sonuna veya bir sonraki yılın başına kadar yasalaşması pek olası değil. Plan aynı zamanda işçilerin son yirmi yılda maruz kaldıkları ücret kayıplarını da hesaba katmıyor. 2026’ya kadar 2.055 Singapur doları tutarında bir yaşama ücretine ulaşılamayacak. Bu, PWM planının yalnızca Singapurlulara fayda sağlayacağı ve yabancı işçilerin ücret kayıpları yaşamaya devam edeceği anlamına geliyor.
Ücret verileri, bir işçinin ne kazandığının tam resmini vermez. Örneğin, diğer yüksek gelirli ülkelerde vatandaşlar ücretsiz temel sağlık hizmetlerinden, üniversite eğitiminden ve işsizlik öncesi maaşlarının %50 ila %90’ına eşit olabilen bir işsizler emekli maaşından yararlanır. Bu arada yaşlılar, gelirleri düşük olmasına rağmen temel sosyal koruma için ödeme yapmak zorundadır. Ek olarak, Singapur’daki “kamu” konutları, daha yüksek yaşam standartlarına sahip ülkelerden daha ucuz değildir. İrlanda ve Hollanda’daki özel konutlar neredeyse bir Singapurlununkiyle aynı.
iş üzerindeki etkisi
Singapur’da asgari ücretin getirilmesi, Singapur’un işletmeleri üzerinde önemli bir mali etkiye sahiptir. CPF katkılarını hesaba kattığınızda, ortalama bir Singapurlu ayda 1.400 ABD doları veya daha az kazanıyor. Çalışan başına maliyet artışı %5,9’a kadar çıkabilir, ancak bunun tüketicilere yansıması pek olası değildir. %0,1 ila %1,0 arasında bir artış beklemek daha mantıklı ve şirketlerin %100’e yakını fiyatlarını değiştirmeyebilir.
Singapur’da yaşamanın maliyeti zaten nispeten yüksek – ayda 800 SGD’nin üzerinde. Daha yüksek bir asgari ücret, bu işleri doldurmak için daha fazla Singapurlu çekecektir. Ancak bu, Singapur’un denge ücretinin saatte 7 S$’dan yaklaşık 5 SGD’ye düşmesine yol açacaktır. Bu, Singapur’un genel istihdamının E2 düzeyine düşeceği ve yabancı işçilerin istihdamı azaltacağı anlamına geliyor. Bu da yerel firmalar için olumsuz bir sonuç olan verimliliğin düşmesine yol açacaktır.
Düşük ücretli çalışanlara yönelik yeni destek önlemleri memnuniyetle karşılanan bir değişiklik ve birleşik bir politika değişikliğinin işaretidir. Ancak şeytan uygulama hızında olacaktır. Pazar günü yapılacak açıklamalar alt gelir grubunun gelirini yükseltecek olsa da, enflasyon riski politika değişikliğini sınırlayabilir. Ayrıca, bu yeni politika, işletmelerin becerilerini geliştirmelerini ve daha yüksek vasıflı işgücüne yönelmelerini gerektirecektir.
Gıda ve hizmet sektörleri için PWM Eylül ayında yürürlüğe girecek, atık yönetimi ve perakende ticaret için asgari ücret ise Eylül 2023’te başlayacak. devir. Hükümet, geçiş döneminde ücret maliyetlerini dengelemek için destek sunmayı da düşünebilir. Bununla birlikte, asgari ücretin olumsuz etkilerine rağmen, bazı işletmeler Singapur’da asgari ücretin uygulanabileceği konusunda hala umutlu.
Asgari ücret için gerekçe
Singapur’da asgari ücretin gerekçesi basit: işgücü piyasasında eşitlemeyi teşvik etmek ve çalışan yoksulların pazarlık gücünü artırmak. Ancak asgari ücretin çok düşük olması piyasayı bozar ve işçi sınıfının istihdam beklentilerine zarar verir. Soru şu: Asgari ücret için daha fazla ödemeye değer mi? Singapur’daki asgari ücretle ilgili tüm soruların cevabı bu değil.
Rakipleri, Singapur’da asgari ücretin en iyi çözüm olmadığını savunuyor. PWM planı, daha iyi işlere giden bir merdiven olan beceri ve eğitime dayalı ilerici bir ücret sistemini teşvik ederek bu sorunu çözmeyi amaçlamaktadır. Ancak PWM planı, işçilerin son yirmi yılda yaşadığı ücret kaybını dikkate almıyor. Yani bir merdiven basamağı ise asgari ücrete gerek yok.
Bazıları asgari ücretin işsizliği artıracağını savunuyor. PAP, politikasını haklı çıkarmak için yanıltıcı muhakeme ve ekonomik mitleri pazarlıyor. Ama gerçekte, ekonomik büyümeye yol açacak olan mantıklı bir ekonomi politikasıdır. Singapur’daki asgari ücret ayda 3000 dolara kadar çıkabilir, ancak bunun Singapur’da yaşamanın maliyeti üzerinde önemli bir etkisi olmamalıdır. Singapur’da asgari ücretin aylık 1000 ABD doları olarak belirlendiğini varsayarsak, bu yaşam maliyetini çok fazla artırmamalı, ancak işletmeleri artan ücret faturasını telafi etmek için fiyatlarını yükseltmeye teşvik edecektir.
Ayrıca, PWM’nin yalnızca ikamet edenleri kapsadığına dikkat etmek önemlidir, bu nedenle yabancı işçiler Singapur’da çalışıyorsa, yerel meslektaşlarından daha düşük bir ücret kazanırlar. Bu fark, hükümetin Singapur’da asgari ücreti getirmeyi hedeflediği 2028 yılına kadar 2000 $’a çıkacak. Asgari ücret, Singapur’da sosyal korumanın önemli bir bileşeni olacaktır. Uygulanmadığı takdirde, PWM dünyanın geri kalanının asgari ücret politikasının gerisinde kalacaktır.
