Ocak ayında, Sri Lanka’daki sendikalar ortak bir konferans düzenleyerek ada çapında asgari ücretin artırılmasını talep etmek için bir protesto düzenlediler. Ekim 2021’de Ulusal Çalışma Danışma Konseyi, 26.000 LKR asgari ücret ve 2022 bütçesinde temel kalemlerin sübvansiyonunu önerdi. Bu tavsiyelere rağmen, kabine çalışma bakanına özel sektör çalışanlarına asgari 5.000 LKR ödenek ödeme talimatı verdi. Ancak işverenler hükümetin kararını reddetti.
Sri Lanka’da ortalama maaş
Sri Lanka’daki ortalama maaş, mesleğe bağlı olarak büyük ölçüde değişir. Doktorlar ortalama 392 dolar kazanıyor. Cerrahlar 564 dolar kazanıyor ve ortalama bir hemşire 298 dolar kazanıyor. Yüksek öğretim çalışanları yüzde on beşe kadar daha fazla kazanıyor. Bir üniversite öğretmeni yılda 376 dolar kazanırken, bir üniversite rektörü yılda 1.285 dolar kazanıyor. Lisans derecesine ve en az dört yıllık deneyime sahip olanlar yılda yaklaşık 6.900 dolar kazanıyor.
Artış oranları Sri Lanka’da büyük farklılıklar gösteriyor ve 2021 yılı ortalaması listeleniyor. Gelişen endüstrilerin tipik olarak daha yüksek artışlar sunduğunu not etmek önemlidir. Ancak, istisnalar meydana gelir. Herhangi bir şirketin ve bölgenin ekonomik durumu, artış oranını etkileyecektir. İşverenler, daha genç ve deneyimsiz personeli çekmekten çok, yüksek vasıflı çalışanları elde tutmak için daha fazla çaba sarf edecektir. Ayrıca, daha az deneyime sahip kişileri işe almak daha zordur.
Maaşlara ek olarak, Sri Lanka’da çalışmanın çeşitli faydaları vardır. Ülke, 2017’nin dördüncü çeyreğinde bildirilen yalnızca yüzde 4,2 ile düşük bir işsizlik oranına sahip. Sri Lanka’da ortalama maaş günlük kabaca 6.698 LKR (33 $). Yine de bu, diğer birçok ülkedeki ortalama maaştan çok daha düşük. Aslında, ülkenin ekonomik çöküşünden bu yana önemli ölçüde azaldı. Ancak geleceği tahmin etmek hala zor.
Sri Lanka’daki ortalama maaş, mesleğe göre büyük ölçüde değişir. Genel olarak, kamu sektörü çalışanları, özel sektördeki meslektaşlarından yaklaşık %8 daha fazla kazanıyor. Genel olarak, Sri Lanka’daki bir devlet çalışanının ülkedeki ortalama bir çalışandan daha fazla kazanması muhtemeldir. Bu fark, Sri Lanka’nın Hindistan’dan daha düşük gelirli bir ülke olmasından kaynaklanmaktadır. Bununla birlikte, bir ülkenin kişi başına düşen GSYİH’sı Sri Lanka’da Bangladeş’te olduğundan daha yüksektir. En yüksek ücretli işler cerrahlar ve doktorlardır.
Maaşlar, fiyatlar ve nüfusa ilişkin veriler çeşitli kaynaklardan toplanmıştır. Bu rakamların yaklaşık olduğu ve yalnızca bilgilendirme amaçlı olduğu belirtilmelidir. Sri Lanka hükümeti web sitesinde resmi maaş bilgileri verilmektedir, ancak bu rakamları bunlara dayalı kararlar almak için kullanmamalısınız. Maaş hesaplamaları için bir hesap makinesi kullanmak en iyisidir. Sri Lanka maaşları hakkında daha fazla bilgi edinmek istiyorsanız, uluslararası bir şirkette iş aramaya başlayın.
Asgari ücret
Sri Lanka’da asgari ücret günlük 400 rupi olarak belirlendi ve bu, cari döviz kurlarıyla yaklaşık 2,68 dolar. Ancak MAS Holdings şirketine göre birçok işçi bu miktardan daha fazla kazanıyor. Sri Lanka’daki asgari ücret her üç yılda bir gözden geçiriliyor, bu da yakın gelecekte yüzde 10’a kadar yükseltilebileceği anlamına geliyor. Sri Lanka’da asgari ücret hakkında daha fazla bilgi için burayı tıklayın. Bu makale ilk olarak The Island tarafından 14 Eylül 2018’de yayınlandı.
Hükümetin özel sektör çalışanları için asgari ücreti ayda maksimum 10.000 LKR’ye çıkarması için 12 sendikanın ortak kampanyası sürüyor. Ajitasyon yapan sendikalar, hükümetin özel sektör çalışanlarını emeklilere ve kamu sektörü çalışanlarına ayda 5.000 rupi veren aylık artış planından hariç tutma kararına karşı çıkıyorlar. Özel sektör çalışanlarının daha yüksek maaş almasını sağlamak için sendikalar, sosyal aktivistlerden ve diğer ilgili vatandaşlardan oluşan köy komiteleri oluşturacak.
Yasa ayrıca işverenlerin fazla mesai için çalışanlara tazminat ödemesini şart koşuyor. Asgari ücretleri belirlemekten hükümet sorumlu olsa da, Sri Lanka’da yaşamanın maliyeti yüksektir. Dört kişilik bir ailenin ayda yalnızca yaklaşık 400 ABD doları karşılayabilir, bu da bir giyim sektörü çalışanının kazanabileceğinin iki katından fazladır. Bu nedenle işçiler fuhuş yapmak, reşit olmayan çocuklarını işe göndermek ve hatta mikrofinans almak gibi yasa dışı faaliyetlere başvurabilirler.
TEWA, işverenlerin bir çalışanın işine son vermeleri durumunda yazılı bildirimde bulunmalarını zorunlu kılar. Normalde ihbar süreleri altı aydır. Bir şirket ayrıca her hizmet yılı için 12,5 aya kadar 2,5 aylık maaş ödemek zorundadır. TEWA, işverenden, iş sözleşmesinde belirtilmesi gereken makul bir ihbar süresi sağlamasını ister. Bir çalışan işten ayrılırsa, altı aya kadar maaş alma hakkına sahiptir.
Ulusal asgari ücret Rs’den artacak şekilde ayarlandı. 16.000 LKR – Rs. 26.000 LKR. İşverenler, COVID-19 salgınının ardından ücretleri artırmaya çağrılıyor. Ancak birçok işletme yeni yasaya uymadı. Hükümet, işletmeyi daha az rekabetçi hale getireceği ve ekonomiye zarar vereceği için ücretlerdeki artışla ilgilenmeyebilir. İşverenlerin ekonomiyi büyütmeye ve işçileri mutlu etmeye devam etmesi için geçişi mümkün olduğunca sorunsuz hale getirmek önemli olacaktır.
Sri Lanka’da asgari ücret Rs olarak belirlendi. Günde 12.500. Yasal olarak daha fazla ödeme zorunluluğu bulunmamakla birlikte, bir şirketin asgari ücretle uyumlu olması durumunda asgari ücretten daha az ödeme yapmasına izin verilmektedir. Asgari ücret oranları, sektör üçlü ücret kurulları tarafından belirlenmekte ve belirli bir sektörde çalışan çalışanlar için yaşam maliyeti endeksine dayanmaktadır. Asgari ücret oranı saatlikten güne veya haftalıktan aya kadar değişebilir.
Düşük ithalat tarifelerinin vergi gelirleri üzerindeki etkisi
İthal malları vergilendirmeyi düşünüyorsanız, bunun ABD vergi geliri üzerindeki etkisinin ne olacağını muhtemelen merak etmişsinizdir. Daha yüksek ithalat tarifelerinin yerli malların fiyatını artırdığına dikkat etmek önemlidir. Daha yüksek fiyatlar, daha az tüketici anlamına gelir, ancak aynı zamanda ABD ekonomisinin toplam üretimini de azaltır. Tarifeler ayrıca hammadde ve parça maliyetlerini artırarak özel sektör çıktısının değerini düşürüyor. Ayrıca, yerli üreticiler için emek ve sermaye gelirlerinin değerini azaltırlar.
Aralık ayında Amerika Birleşik Devletleri ve Çin “Birinci Aşama” ticaret anlaşmasına vardı. Anlaşmaya göre ABD yüzde on alüminyum tarifesini kaldıracak ve diğer çelik ve alüminyum tarifeleri 2020’nin başlarında yüzde 7,5’e düşecek. Ancak, Avrupa Birliği ve Japonya’dan yapılan ithalata uygulanan çelik ve alüminyum tarifeleri 2021 yazına kadar yürürlükte kalacak. • Bu tarifeler ABD vergi gelirlerini olumsuz etkilemeye devam ederken, bazı işletmelerin maliyetlerini azaltacaktır.
Ancak, zengin ve fakir arasında önemli farklılıklar vardır. Daha yüksek tarifeler, düşük gelirli hanehalklarına daha zengin hanehalklarından daha fazla yük getirmektedir. Bu, yükün mallar arasında gerileyen olması gerçeğine yansır. Medyan gelirin üçte ikisinden daha az kazananlar ticarete daha fazla harcıyor. Ayrıca konut dışı tüketim mallarına daha yüksek tarife oranları uygulanmaktadır. Bu önemli bir tutarsızlıktır ve bu bulguları yorumlarken dikkatli olunmalıdır.
Daha düşük ithalat tarifeleri ile daha yüksek yerli üretim arasındaki bir diğer fark, ithalatın ekonomideki rolüdür. Tarifeler yüksek olduğunda, yerli sanayilere zarar verirler. Maliyetleri kısmak için yerli şirketlerin işçilerini işten çıkarmasına veya üretimi yurtdışına kaydırmasına neden oluyorlar. Bu, seçmenler için kötü olan işsizliği artırır. Aynı şekilde, daha düşük ithalat tarifeleri hükümetin gelirini artırır ki bu da daha düşük ithalat tarifelerinin bir diğer önemli avantajıdır.
Düşük ithalat tarifelerinin vergi gelirleri üzerindeki etkisi büyük ölçüde net refahtaki azalmadan kaynaklanmaktadır. Tarifelerin uygulandığı dönemde GSYİH %3 oranında azaltılmıştır. Buna karşılık, tarifeler düşürüldüğünde, GSYİH yaklaşık 1 trilyon dolar arttı. Daha yüksek tarifelerin geriletici etkileri, daha düşük tarifelerin yerel üretim üzerindeki faydalarından daha ağır bastığı için, net refah etkisi çok daha büyüktü.
Daha düşük ithalat tarifelerinin vergi gelirleri üzerindeki etkisini anlamak için, daha yüksek ve daha düşük ithalat tarifelerinin ekonomi üzerindeki toplam etkisini anlamak önemlidir. Düşük ithalat tarifelerinin vergi gelirleri üzerindeki ekonomik etkisi sıfır toplamlı bir oyun değildir; tahminlere ve varsayımlara dayanmaktadır. Tarifeler daha geniş bir mal yelpazesine uygulansaydı, vergi geliri üzerindeki etki daha büyük olurdu. Vergi geliri üzerindeki tahmini etki, vergi yükündeki azalmadan çok daha fazladır.
