bu Guadeloupe’de asgari ücret önemli. Karayipler’de bu hafta iki adada bir Genel Grev gerçekleşiyor: Guadeloupe ve Martinique. Bu yazıda Guadeloupe’deki Asgari Ücretin nasıl etkilendiğine bakacağız. Guadeloupe İşadamları Hareketi (LKP), üyeleri için ayda net 200 EUR talep ediyor. Ayrıca 20’den az çalışanı olan şirketlerle yıllık maaşlarını en az 200 Avro’ya çıkarmak için görüşmeler yapıyor.
Guadeloupe’de genel grev
Fransız hükümeti, Fransız denizaşırı ülkelerdeki sağlık çalışanları için zorunlu aşılamayı 31 Aralık’a kadar erteledi. Protestocuların talepleri artık daha yüksek maaşları, işsizlik yardımlarını ve daha fazla öğretmen çalıştırmayı içerecek şekilde genişliyor. Guadeloupe’de nüfusun yaklaşık üçte biri yoksulluk sınırının altında yaşıyor ve sakinlerinin %17’sinden fazlası işsiz. Karayip adasında yaşamanın maliyeti yüksektir ve maaşlar anakaraya göre düşüktür. Su kaynakları son yıllarda büyük bir sorun haline geldi ve adanın bazı bölgelerinde sakinler günlerce hatta haftalarca susuz kalıyor.
Grev, LCR’nin kardeş örgütü Cercasol partisi de dahil olmak üzere yerel sendikalar arasında destek topladı. Guadeloupe’de, Cercasol partisi CTU sendikasında aktiftir. Grevcilerin talepleri arasında benzin fiyatlarının litre başına 50 kuruş düşürülmesi ve kira fiyatlarının dondurulması yer alıyor. İşçiler ayrıca asgari ücretlerinde 200 avroluk bir artış, tüm geçici işçiler için kalıcı sözleşmeler ve eğitim ve öğretime erişim istiyorlar. İşçiler ayrıca istihdam piyasasında ırkçılığın sona erdiğini görmek istiyor.
Haklarından mahrum bırakılan gençler, adadaki birçok kasaba ve şehirde barikatlar kurdu. Gosier kasabasındaki barikattaki bir katılımcı yerel radyoya polisin gerçek mühimmat kullandığını ve protestocuları sopalarla dövdüğünü söyledi. Polisin tüm çabalarına rağmen barikatları aşmayı başaramadılar. Protestocular Gosier’deki belediye binasını ele geçirdi.
Hükümet, genel greve COVID-19 için zorunlu aşılamayı erteleyerek yanıt verdi. Ancak işçilerin grevi sona ermiş değil. Bir sendikalar topluluğu, 5 Ağustos yasasına karşı seferberlik çağrısında bulundu. Çarşamba günü, bölgesel sağlık otoritesi tüm sağlık tesislerinde “iyi aşılama uyumunu” vurgularken, “kabul edilemez” önlemlere karşı direniş ceplerini üzüntüyle karşıladı. Genel grev, Karayipler’in diğer birçok bölgesine yayıldı.
Genel grev 20 Ocak’ta başladı. Bir grup sendika olan vurgunculuğa karşı İttifak tarafından yönetildi. Grevin hedefleri, adalardaki kölelikten kaynaklanan sosyal kast sistemini ortadan kaldırmaktı. Grubun sözcüsü Elie Domota, grubun ada ekonomisinin çoğunluğunu oluşturan beyaz plantasyon sahiplerinin torunlarını hedef aldığını söyledi. Bu grup, nüfusun %1’inden daha azını temsil etmektedir.
Protestolar barışçıl ve şiddet içermiyordu. Sonraki günlerde de benzer bir toplantı planlanıyor. Hükümet, gençlerin önceliklerine ve sağlık çalışanlarının ihtiyaçlarına özel önem vermeyi planlıyor. Bu arada, protestoların ardından Fransız hükümeti, sağlık çalışanları ile sendika arasında bir diyalog süreci ilan etti. Ancak protestolar devam etti. Ve UGTG’nin kararı daha sonra grubun Nisan 2008’deki 12. kongresinde onaylandı.
Guadeloupe’de sendika liderlerinden oluşan bir koalisyon tarafından genel grev çağrısı yapıldı. LKP – Vurgunculuğa Karşı Birlik – grevin arkasındaki gruptur. Ada, Fransa ve Avrupa Birliği’nin bir parçasıdır. Ancak, yüzde 23’e varan işsizlik oranları ve yüksek yaşam maliyeti ile bölgenin en fakir bölgelerinden biri. Bu nedenle, bir genel grev, ülkenin sosyal ve ekonomik sağlığı için hayati önem taşır.
UGTG, son iş mahkemesi seçimlerinde oyların %51’ini kazandı. Sonuç olarak, UGTG’nin genel grevine karşı çıkmak işverenlere pahalıya mal olabilir. Dahası, işverenler, yaklaşmakta olan bir grevden kaçınmak istiyorlarsa, genellikle sendika üyelerini işe almaya teşvik edilir. Ayrıca işçileri grev sırasında bir sendikaya üye olmaya teşvik ediyor. Bu şekilde, tüm hükümet vatandaşlarının taleplerinden daha fazla haberdar olacaktır.
Fransız hükümeti Guadeloupe’ye sokağa çıkma yasağı koydu ve 200 polis memuru görevlendirildi. Protestocular sokağa çıkma yasağına rağmen sokaklarda kaldı ve Fransa İçişleri Bakanı Gerald Darmanin düzeni sağlamak için elit terörle mücadele tugayları gönderdi. Guadeloupe’deki bir genel grev düzinelerce insanın tutuklanmasıyla sonuçlandı. Bu eğilim devam ederse, yaygın bir bozukluğa yol açabilir.
Martinik’te genel grev
Düşük asgari ücrete ve çalışma haklarının yokluğuna karşı düzenlenen genel grev, Fransız Karayip adaları Guadeloupe ve Martinik’te krize neden oldu. Martinik ve Guadeloupe’deki Asgari Ücret Genel Grevi, 49 sendikadan oluşan Vurgunculuğa Karşı İttifak (LKP) tarafından yönetiliyor. LKP, Fransız çevik kuvvet polisi tarafından öldürülen forvetin adını taşıyan Jacques Binot anlaşmasını imzaladı. Anlaşma işverenler, yerel yönetim ve devlet tarafından desteklendi.
Grev, Martinik’teki son ekonomik ve sosyal çalkantıların itici gücü olan yerel işçi hareketi tarafından desteklendi. Pazartesi günü sağlık çalışanlarıyla başlayan grev diğer sektörlere de sıçradı. Grevciler, Pointe-a-Pitre’deki Üniversite Hastanesi Merkezinin önüne barikatlar kurdular ve gözcüler kurdular. Aktivistler, şiddetli çatışmalara yol açan polis memurlarının baskısına maruz kaldı. Martinik’te sendikalar genel grev çağrısını onayladı ve işçi hareketi asgari ücret ve yaşama ücreti çağrısında bulundu.
Grev Fransız Karayiplerinden anakaraya yayılıyor. Başlangıçta müzakere yoktu ama şimdi Fransız hükümeti bunun daha fazla yayılmasını engellemeye çalışıyor. Grev, komşu Reunion adasına sıçradı ve şimdi de anakara Fransa’ya sıçradı. Ne kadar süreceğini tahmin etmek zor ama sonuç muhtemelen onlarca yıl sürecek bir mücadele olacak.
Martinik’teki genel grev ve Guadeloupe’deki asgari ücret mücadelesi, Fransız-Kanada ilişkisiyle bağlantılı. Her iki ülke de siyasi bir kriz yaşıyor. Mevcut Fransız hükümeti, toplumsal gerilimlerin ve siyasi istikrarsızlığın yayılmasını engellemeye çalışıyor. Bu her iki ülke için de tehlikeli bir harekettir. Bunu çözmek ne kadar sürerse sürsün, Fransız hükümetinin anlaşmayı uygulaması hayati önem taşıyor.
Fransa Antilleri’ndeki genel grev 29 Ocak’tan beri sürüyor. Bu adaların nüfusu, temel ihtiyaç maddelerinin artan maliyetlerini protesto ediyor. Martinik’ten bir CNT aktivisti Marcel, bizimle mevcut hareket hakkında konuştu. Bu Guadeloupe adası için çok önemli bir an. Aynı ekonomik krizle yüzleşmek ve makul bir ücret talep etmek zorunda olan başka birçok ülke var.
Martinik’te grev, Fransız hükümeti tarafından bastırılan komşu Guadeloupe’ye sıçradı. Grevciler, süpermarket ürünlerinde yüzde 20 fiyat indirimi talep ediyor. Süpermarket sahipleri kabul etseler de, tüm pirinç markalarında yüzde 20’lik bir fiyat indirimine itiraz ediyorlar. Fransız hükümeti, adaya 130 çevik kuvvet polisi göndererek yanıt verdi. Guadeloupe ve Martinik’teki sendikalar, Fransız hükümetinin onların taleplerine yanıt vermediğini gösterdi.
LKP’nin grevi sona erdirme çağrısına rağmen, hareket barışçıl olmadı. Birçok işçi ve sendika polis tarafından öldürüldü. Ancak Guadeloupe’deki kitlesel eylem, Fransız Karayipleri’ne yayılmaya devam ediyor. Guadeloupe ve Martinik’in haklarını savunması ve hükümeti yeni asgari ücrete uyması için hayati önem taşıyacak.
Fransız hükümeti grevcileri aşı karşıtı komplo teorisyenleri olarak göstermeye çalışırken, bu kitlesel genel grevin asıl nedeni adaların feci sosyal durumu. Guadeloupe’deki bir grev, işçiler ile kölelerin torunları olan zengin beyaz nüfus arasındaki uçurumu ortaya çıkardı. Aslında, Guadeloupe genel grevi, protestocunun suikastçısının tutuklandığı komşu Martinik’e sıçradı.
Martinik ve Guadeloupe’daki genel grev, Fransız çevik kuvvet polisinin kargaşayı bastırmak için gelmesiyle henüz bitmedi. Martinik’te haklarından mahrum bırakılmış gençler bir barikat kurdular ve sendika liderini göğsünden vurdular. Çatışmada 6 polis yaralandı. Haklarından mahrum bırakılan gençlerin zengin beyaz seçkinleri adanın ithalatını kontrol etmekle suçladığı bir isyan da vardı.
Martinik’teki genel grev ve Guadeloupe’daki asgari ücret yakından bağlantılıydı. Her iki adadaki işçiler, aynı düşmanlara karşı olduklarını bildikleri için diğer adadaki grevin gelişimini takip ettiler. Her iki adadaki grevciler zaferi kazandı, ancak her ikisinin de genel bir anlaşmaya varması 44 gün sürdü. Her iki grev de halkın işçilerinin taleplerini kabul etmesini sağlamayı başardı.
