Yasama hamlesi Etiyopya’da asgari ücret Etiyopya’daki İnsan Hakları Komisyonu tarafından kabul görmüştür. Komisyon, hükümeti derhal bir Ücret Kurulu oluşturmaya çağırdı. İnsan Hakları Komisyonu, 2021’de Etiyopya’daki işçilerin ortalama gelirini tahmin etmek için bir araştırma yaptı. Şu anda bu gelir, insana yakışır bir hayat sürdürmek için yeterli değil. Başka bir deyişle, Etiyopya’da asgari ücret, işçilerin temel ihtiyaçlarının karşılanmasını sağlayacak seviyeye henüz çıkmadı.
Sorunlar
Etiyopya’da işçiler için yaşam ücreti, günlük harcamalarının maliyetinin üçte birinden daha azdır. Bu nedenle, Etiyopyalı işçiler yaşam standartlarını düşürdüler ve şimdi günde bir veya iki öğün yemekle zar zor hayatta kalıyorlar. İşverenlerin yaşama ücretini ödemeyi reddettiği ve yatırımcıların ülkeye yatırım yapmadığı bir kısır döngü haline geldi. Oysa Etiyopya hükümeti asgari ücreti yükselterek asgari ücreti yükseltmeye çalışıyor.
Bilgi eksikliği, toplantılara katılmama ve yasal prosedür zorlukları dahil olmak üzere bazı sorunlar süreci geciktirdi. Ayrıca, Etiyopya asgari ücret kurulu, hükümetin üç üyesinden biri olduğu üçlü bir yapıya sahiptir. Ancak nihai karar verme yetkisi yönetim kuruluna aittir. Bu karar tartışmalı oldu ve birçok zorluğa neden oldu. Karmaşıklığına rağmen, Etiyopya İnsan Hakları Komisyonu asgari ücret için yasa çıkarma gereğini kabul ediyor.
Etiyopya’nın asgari ücret sözleşmeleri onaylanmalıdır. Bu anlaşmalar, ulusal bir asgari ücret politikası hazırlamak için bir rehber haline geldi. Bu politikalar, mevzuat ve kapsamlı izlemenin temeli olmalıdır. Etiyopya hükümeti, çalışanlarının yaşam standartlarını iyileştirmek istiyorsa asgari ücret sözleşmelerini onaylamalıdır. Ancak bu arada, Etiyopyalı işçiler güçlü bir ulusal asgari ücret politikası taslağı hazırlamak için çalışmalıdır.
Yeni asgari ücret kurulu oluşturulduğundan, Etiyopya asgari ücret sistemi mükemmel olmaktan çok uzak. Yeni yasanın gözden geçirilmesi gereken birçok eksikliği var. Asgari ücret kurulu, işçilerin tüm endişelerini gideremiyor. Etiyopya, asgari ücret politikalarının zayıf bir örneğidir ve bunları ele almak için daha çok çalışması gerekir. Etiyopya’da asgari ücret dünya ortalamasının çok altında. Etiyopya’da asgari ücret tam olarak uygulanırsa, birçok Etiyopyalı için yaşam kalitesini artıracaktır.
Zorluklar
Asgari ücretin uygulanması, işçilerin ve ailelerinin temel ihtiyaçlarını karşılayabilmelerini sağlamak için kilit politikalardan biridir. Etiyopya, Uluslararası Çalışma Örgütü (ILO) sözleşmeleri de dahil olmak üzere çeşitli uluslararası insan hakları sözleşmelerini onaylamıştır ve anayasası çalışma, adil çalışma koşulları, örgüt kurma ve eşit işe eşit ücret hakkını tanır. Anayasa ayrıca hükümete tüm vatandaşlar arasında eşitliği ve adil servet dağıtımını teşvik etme yetkisi veriyor. Etiyopya’da asgari ücret kurulu üçlüdür, bu da hükümetin süreçte kilit bir oyuncu olduğu anlamına gelir.
Etiyopya’da asgari ücret, iş kanununda düzenlenmemiştir, ancak Ulusal İstihdam Politikası ve Stratejisi asgari ücretin belirlenmesi için uygun bir çerçeve belirlemektedir. Ancak, ülkede asgari ücret konusunda hala zorluklar var. Siyasi istikrarsızlık ve şeffaflık eksikliği dahil olmak üzere karar verme sürecini etkileyen birçok faktör vardır. Etiyopyalılar asgari ücretin istihdam ve ekonomiye getirdiği zorlukların farkında olsalar da, asgari ücret sistemine büyük ölçüde dokunulmadı.
Etiyopya’da düşük ücret, istihdamı ve doğrudan yabancı yatırımı olumsuz etkiler. Ülkedeki sosyal güvenlik sistemine ve istihdam gelir vergisine zarar vermektedir. Ayrıca emekli ikramiye üzerinde olumsuz bir etkisi vardır. Etiyopyalı işçilerin ücretleri diğer ülkelere kıyasla düşük ve hükümetin ücret yapısını uluslararası çalışma standartlarına uygun hale getirmek için tamamen elden geçirmesi gerekiyor. Etiyopya’da öğretmenlere ülkedeki diğer çalışanlarla karşılaştırılabilir bir maaş ödenmelidir.
Dezavantajlar
Etiyopya’daki düşük ücretin, doğrudan yabancı yatırım ve yabancı işçilerin elde tutulması üzerinde olumsuz etkileri oldu. Innovations for Poverty Action tarafından yapılan bir araştırmaya göre, fabrika işçilerinin %77’si düşük ücretler nedeniyle bir yıl içinde işlerini bırakıyor. Düşük ücretler, yaşam standartlarını düşürmeye veya günde bir veya iki kez yemek yemeye zorlanmaları anlamına geliyordu, bu da ülke ekonomisini ciddi şekilde engelledi. Ayrıca, işi bırakan işçiler hiçbir zaman alternatif bir iş aramayı düşünmediler.
Etiyopya’daki asgari ücret sabitleme mekanizması üçlüdür. Devlet temsilcilerini ve özel sektör çalışanlarını içeren kurumsal bir düzenleme gerektirir. Asgari ücreti belirlemek ve ardından uygulamak zor olabilir. Yeterli bilgi olmadığında asgari ücret düzenlemelerini tanımlamak ve uygulamak da sorunludur. Bununla birlikte asgari ücret kurulu, ücret oranını belirleme yetkisine sahiptir. Üyeleri, çalışanların adil bir ücret almasını sağlamakla görevlidir.
Etiyopya’da asgari ücret kamu sektöründe tanımlanmış olsa da, özel sektörde asgari ücret henüz yasal olarak uygulanmamaktadır. Endüstri parklarındaki işçiler ayda ortalama 26 dolar kazanıyor. Ayrıca, ücret dışı yardımlar, işverenlerin iyi niyetine bağlıdır ve genellikle cezai kesintilere tabidir. Ancak Etiyopya hükümet yetkilileri asgari ücreti artırma gereğini kabul ettiler ve yükseltmek için adımlar atıyorlar.
Ancak Etiyopya’da asgari ücretin birçok olumsuz yönü de var. Birincisi, Etiyopya’nın iş kanunu asgari ücreti tanımıyor. Vietnam, Kamboçya ve Tanzanya gibi ülkelerin aksine, Etiyopya’daki asgari ücret düzenlemeleri fazla mesai ücreti, tatil veya hastalık izni için herhangi bir hüküm içermemektedir. Bu dezavantajlara rağmen Etiyopya’daki asgari ücret, Etiyopya’nın işgücü piyasasında hala hayati bir müdahale aracıdır. İşçilerin insana yakışır bir yaşam standardına sahip olmasını sağlamanın yanı sıra, asgari ücret üretkenliği ve istihdamı artırır.
İstihdam üzerindeki etki
Asgari ücretlerin istihdam üzerindeki etkisi, istihdam artışındaki ve istihdam seviyesindeki değişikliklere bakılarak ölçülebilir. Bu göstergeler, enflasyondan veya diğer eyaletlerdeki ücretlerin artmasından kaynaklanan asgari ücretteki değişiklikleri tanımlayabilmelidir. Daha geniş soru, asgari ücretin istihdam üzerindeki etkilerinin nasıl ölçüleceğidir. Bu makale, asgari ücret artışlarının istihdam üzerindeki etkilerini ölçmek için çeşitli yöntemleri özetlemektedir. Bu makale bunlardan dördünü kullanır:
İlk yöntem, daha yüksek ücretlerin daha az iş açılmasına yol açtığı varsayımını kullanır. İşverenlerin daha az vasıflı işçileri daha yüksek ücretli işçilerle değiştireceğini varsayar. Başka bir deyişle, asgari ücretteki bir artış, işverenlerin en az vasıflı işçilerden vazgeçmesine neden olacaktır. Ancak bu varsayım, istihdamı belirlemede becerilerin rolünü göz ardı etmektedir. Aslında, asgari ücretler en düşük vasıflı işçileri desteklemek için tasarlanmıştır.
Başka bir yöntem, hibrit bir yaklaşım kullanır ve eyaletler arasındaki asgari ücretlerdeki yapısal farklılığı içerir. Bu araştırmacılar, asgari ücret artışlarının istihdam üzerindeki etkilerini, asgari ücret düzeylerine dayalı yapısal bir model kullanarak tahmin etmektedirler. Analizlerinde siyasi ideolojiyi de içerirler. Yazarlar, daha yüksek asgari ücretlerin, özellikle gençler arasında daha az istihdama yol açtığını buluyor. Asgari ücretlerin olumsuz etkilerinin kendini göstermesi zaman aldığı için verilerde kendini göstermesi yavaştır.
İkinci yöntem, asgari ücretlerin istihdam üzerindeki etkisini ölçen istihdam esnekliğini kullanır. Bu metrik, asgari ücretteki artışla orantılı olarak istihdamdaki değişim miktarını ölçer. Örneğin, istihdam esnekliği -0,1 ise, asgari ücretin yüzde on artması istihdamı yüzde 1 azaltacaktır. Ancak, istihdam esnekliği -0,3 veya daha yüksek olduğunda, yüzde 1’lik asgari ücret artışı, istihdamın yalnızca yaklaşık yüzde 10’unu etkileyecektir.
Cinsiyete dayalı ücret farkı üzerindeki etki
Cinsiyete dayalı ücret farkı, dünya çapında çok tartışılan bir konudur. Eşit eğitime rağmen, Etiyopya’daki kadın ve erkekler aynı pozisyonlar için birbirinden daha az kazanıyor. Cinsiyete dayalı ücret farkı bölgeden bölgeye değişmekle birlikte, özellikle gelişmekte olan ülkelerde hala önemli bir sorundur. Etiyopya’da kadınlar, bir erkeğin kazandığı her bir birre karşılık ortalama 63 sent kazanıyor. Bu tutarsızlık, kadınların eşit istihdam fırsatlarında zaten çok olan dezavantajlarını şiddetlendiriyor.
Asgari ücreti artırmanın etkisi heterojendir ve eğitim düzeylerine ve şirketin ücret dağılımındaki konumuna bağlı olarak kadınlar ve erkekler için farklı etkiler gösterir. Orta öğretime sahip kadınlar en çok fayda sağlarken, yalnızca ilk öğretime sahip olanlar üst yarıda geriledi. Bununla birlikte, Etiyopya’daki asgari ücret artışları, en yüksek eğitim düzeyine sahip olanlar için cinsiyete dayalı ücret farkının azalmasıyla ilişkili değildi.
Etiyopya işgücü araştırması, kadınların çalışan nüfusun yalnızca %10’unu oluşturduğunu gösteriyor. Ülkenin kayıtlı işgücünün en büyük kısmını ücretsiz aile işçileri ve kendi hesabına çalışanlar oluşturmaktadır. Bu eşitsizlik, Etiyopya’da kadınların istihdam olanaklarını zorlaştırıyor. Sonuç olarak, Etiyopya’daki kadınlar, erkeklerden daha eğitimli ve daha deneyimli olmalarına rağmen düşük ücretli işlerde kalma eğilimindedir.
Durumu iyileştirmek için yeni asgari ücret kurulu kurulurken, Etiyopya’da hala cinsiyetler arası bir ücret farkı var. Ancak bu sorunlar, yeni bir emek beyannamesi ile kurulmuş bir kurum olan bu kurul tarafından ele alınmamıştır. Uzun vadede, Etiyopya’daki kadınlar için asgari ücretin adaletini sağlamak için asgari ücret kurulunda reform yapılmalıdır. Bu olmazsa, kadınların yeterli ücret alması imkansız olacaktır.
